การพัฒนาทักษะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี

บทคัดย่อ

วิจัยเรื่องนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1. เพื่อทักษะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี 2. เพื่อเปรียบเทียบทักษะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี  ระดับชั้นปีที่ศึกษา (ปี1,ปี3) 3. หาข้อเสนอแนะทักษะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาวิชาเอกการศึกษาปฐมวัย มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี  ได้แก่ นักศึกษาระดับปริญญาตรีสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี ชั้นปีที่ 1,3, จำนวน 108 คน กำหนดขนาดกลุ่มตัวอย่าง โดยใช้ตารางเทียบหากลุ่มตัวอย่างของเครจซี่และมอร์แกนและการสุ่มอย่างง่าย    เครื่องมือที่ใช้วิจัยเป็นแบบสอบถาม ชนิดมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ   ทักษะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี สถิติที่ใช้ในการวิจัยคือ ค่าเฉลี่ย S.D และการทดสอบค่า t

ผลวิจัยพบว่า1.การแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี  4 ด้านได้แก่ ด้านการเรียน  ด้านสังคม  ด้านอารมณ์แต่ละบุคคล  และ ด้านการเข้าร่วมกิจกรรม โดยรวมอยู่ในระดับมาก 2. ผลการเปรียบเทียบการแก้ปัญหาและการปรับตัวด้านด้านการเข้าร่วมกิจกรรมของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรีชั้นปีที่แตกต่างกันพบว่านักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย ชั้นปีที่1 และนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย ชั้นปีที่3 มีการแก้ปัญหาและการปรับตัวแตกต่างกันอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 3. ข้อเสนอแนะการแก้ปัญหาและการปรับตัวของนักศึกษาสาขาวิชาการศึกษาปฐมวัย ด้านสังคมนักศึกษาต้องการสถานที่พักผ่อน รวมกลุ่มพูดคุยกันเฉพาะชั้นปีอย่างเป็นสัดส่วน  ด้านการเรียน อยากให้มีเอกสารประกอบราย วิชาทุกวิชาเพราะนักศึกษายังไม่ชินกับรูปแบบการเรียนในระดับอุดมศึกษา ด้านการเข้าร่วมกิจกรรมสำหรับนักศึกษาชั้นปีที่ 1 ควรลดให้น้อยลง เฉลี่ยให้ชั้นปีอื่นๆทำกิจกรรมบ้าง