การพัฒนาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการ ในสถานศึกษาสังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
คำสำคัญ:
องค์ประกอบ สมรรถนะ ผู้บริหาร การบริหารงานวิชาการบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา (2) นำเสนอแนวทางการพัฒนาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา และ (3). ยืนยันการพัฒนาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา
การวิจัยนี้เป็นแบบสำรวจและสังเคราะห์องค์ประกอบ ประชากรในการวิจัย ได้แก่ ครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา จำนวน 412 คน กลุ่มตัวอย่าง ได้แก่ ครูในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา กำหนดขนาดตัวอย่างตามตารางของเครจซี่และมอร์แกน และวิธีการสุ่มอย่างง่าย จำนวน 198 คน วิธีดำเนินการวิจัยมี 4 ขั้น ได้แก่ (1) ศึกษาเอกสารและงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง (2) สร้างเครื่องมือในการวิจัย (3) เก็บรวบรวมข้อมูล และ (4) วิเคราะห์ข้อมูล เครื่องมือที่ใช้ในเก็บรวบรวมข้อมูลเป็นแบบสอบถามมาตราส่วนประมาณค่า 5 ระดับ สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน วิเคราะห์ค่าถดถอยพหุคูณแบบขั้นตอนและการสังเคราะห์ข้อมูลด้วยการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจ โดยใช้วิธีสกัดองค์ประกอบ ตามวิธี KMO (Kaiser) มาตรวจสอบและเพิ่มความเชื่อถือในการสร้าง องค์ประกอบที่เหมาะสม
ผลการวิจัย พบว่า (1) องค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (2) แนวทางการพัฒนาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา ประกอบด้วยมีการบริการแก่คณะครู นักเรียน ผู้ปกครองและชุมชนอย่างเท่าเทียมกัน โดยไม่เลือกปฏิบัติ ผู้บริหารควรกำหนดเป้าหมายหรือตัวชี้วัดความสำเร็จของงาน ผู้บริหารมีการสื่อสารที่ดี ร่วมมือกับทุกฝ่ายงานในการแก้ไขปัญหา อุปสรรคการทำงาน..และ (3) ผู้ทรงคุณวุฒิทั้ง 7 ท่าน ยืนยันการพัฒนาองค์ประกอบสมรรถนะของผู้บริหารที่ส่งผลต่อการบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา มีความเหมาะสม ความสอดคล้อง มีความเป็นประโยชน์ และความเป็นไปได้
เอกสารอ้างอิง
กมล ภู่ประเสริฐ. (2560). การบริหารงานวิชาการในสถานศึกษา: ชุดการพัฒนาสู่มาตรฐานการศึกษาขั้น พื้นฐาน. พิมพ์ครั้งที่ 2. กรุงเทพมหานคร: เมธีทิปส์.
กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). คู่มือการบริหารสถานศึกษาขั้นพื้นฐานที่เป็นนิติบุคคล. กรุงเทพมหานคร: คุรุ สภาลาดพร้าว.
จิตทิวัตถ์ สีพา.(2564). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการปฏิบัติงานด้านวิชาการ ใน สถานศึกษาขั้นพื้นฐาน สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาจันทบุรี. สารนิพนธ์ศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยกรุงเทพธนบุรี.
เจริญ ขวัญสําราญ. (2556). สมรรถภาพของผู้บริหารโรงเรียนประถมศึกษา สังกัดสํานักงานการ ประถมศึกษาจังหวัดชัยภูมิ. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
เจณศจี ไพบูลย์สวัสดิ์.(2556). การศึกษาขีดความสามารถของหัวหน้าแผนกสังกัดค่ายพัฒนาทรัพยากร มนุษย์. กรุงเทพมหานคร: สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ชูศรี วงศ์รัตนะ. (2553). เทคนิคการใช้สถิติเพื่อการวิจัย. กรุงเทพมหานคร : ศูนย์หนังสือจุฬาลงกรณ์ มหาวิทยาลัย.
ดุจดาว ดวงเด่น. (2563). การพัฒนาอาชีพโดยเน้นขีดความสามารถ: กรณีศึกษาพนักงานเงินฝากบัญชีธ. ไทยทนุ (มหาชน). วิทยานิพนธ์พัฒนบริหารศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
นันทพร ศุภะพันธุ์. (2561). สมรรถนะการบริหารด้านวิชาการของผู้บริหารโรงเรียนเอกชนระดับ ประถมศึกษา สังกัดสํานักงานเขตพื้นที่การศึกษากรุงเทพมหานคร เขต 2. วิทยานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุศยมาศ มารยาตร์. (2557). การประเมินขีดความสามารถในการปฏิบัติงานของนักพัฒนาทรัพยากรมนุษย์: กรณีศึกษาการปิโตรเลียมแห่งประเทศไทย. วิทยานิพนธ์วิทยาศาสตรมหาบัณฑิต สถาบันบัณฑิตพัฒ นบริหารศาสตร์.
ไพโรจน์ คะเชนทร์. (2559). สมรรถนะการบริหารงานวิชาการ. กรุงเทพมหานคร: ธนธัชการพิมพ์.
เพียรพันธุ์ กิจพาณิชย์เจริญ. (2552). สมรรถนะการบริหารวิชาการของผู้บริหารสถานศึกษา สังกัดสํานักงาน เขตหนองแขม กรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
วงศกร ภู่ทอง และอลงกต ศรีเสน. (2560). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 12. กรุงเทพมหานคร: เดอะบุ๊คส์.
สํานักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน (2558). การปรับใช้สมรรถนะในการบริหารทรัพยากรมนุษย์, สืบค้นเมื่อ ธันวาคม 14, 2564 จาก http://ocsc.go.th/veform/PDF/competency.pdf.
สํานักงานคณะกรรมการข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา. (2553). คู่มือหลักสูตรการพัฒนาข้าราชการครูและบุคลากรทางการศึกษา, เลื่อนวิทยฐานะ. กรุงเทพมหานคร.
สํานักงานเลขาธิการสภาการศึกษา. (2562). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 2, 3). กรุงเทพมหานคร: พริกหวานกราฟฟิค.
สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษา. (2566). แผนกลยุทธ์ และพันธสัญญาปีงบประมาณ 2566 - 2568: สํานักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษามุกดาหาร เขต 1.
สมรรถนะการบริหารทรัพยากรทางการศึกษาhttp://www.edu.nu.ac.th/selfaccess/researches/admin/upload/616101111144201is.pdf. สืบค้นเมื่อวันที่ 17 ธันวาคม 2567.
สมรรถนะ.ทักษะชีวิต “การระดมทรัพยากรทางการศึกษา”.http://wanchat58.blogspot.com/2010/11/blog-post_06.html. สืบค้นเมื่อวันที่ 21 ธันวาคม 2567.
ศิริ เจริญวัย. (2555). สมรรถภาพทางการบริหารของผู้บริหารวิทยาลัยครู. วิทยานิพนธ์การศึกษามหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
อลงกรณ์ มีสุทธา และสมิต สัชฌกร. (2563). การประเมินผลการปฏิบัติงาน. กรุงเทพมหานคร :สมาคม ส่งเสริมเทคโนโลยี (ไทย-ญี่ปุ่น).
อาริยา ภูวคิรีวิวัฒน์, ธารินี กิตติกาญจนโสภณ. (2566). สมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษาที่ส่งผลต่อการ บริหารงานวิชาการในสถานศึกษา สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาลพบุรี. วารสาร ปารามิตา. 6 (1), ม.ค.-มิ.ย.2566.
อัจฉรา สระวาสี. (2559). การพัฒนารูปแบบสมรรถนะของผู้บริหารสถานศึกษา. วิทยานิพนธ์การศึกษา มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Bass, B.M. and Avolio. (1994). Improving Organizational Competencies, Transformed Human Resource Management, Thousand Oaks, Sage.
Blancero, D. Boroski, L. & Dyer, L. (1996). Key Competencies, Transformed Human Resource Organization: Field Study. Human Resource Management. 35 (1): 3-13.
Boyatzis, R.E. (1982) The Competencies Manager. NewYork: Wiley & Sons.
Boyatzis, R.E. (2024) The Science of Changes. NewYork: John Wiley & Sons.
Cronbach, L. J. (1990) Essentials of Psychological Testing. NewYork Harper Collins.
Daft. L.R. (2008). Management. 10th Ed. Thomson South-West. Tennessee.
Ivancevich, J.M. (1998). Competence at Work: The Managerial Perspective Performance. New York: John Matteson.
Krejcie, R. V., & Morgan, D. W. (1970). Determining Sample Size for Research Activity. Educational and Psychological Measurement. 30(3):.607-610.
McClelland, D.C. (1973). Testing for Competence rather than Intelligence. American Psychologist. 28 (1): 1-14.
OHagan, K. (1996). Competence in Social Work Practice: A Practical Guide for Professional. London: Prentice Hall.
Parry, Scott B. (1998). “Quest for Competencies.” Journal of Training: 48-56.
Spencer Mark. (1993). Competence at Work: The Model for Superiors Performance. New York: John Wiley & Sons.
Yamane, T. (1973). Statistics: Introductory Analysis. New York: Harper & Row.
ไฟล์ประกอบ
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารวิจัยธรรมศึกษา
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
