แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ของครูโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม

ผู้แต่ง

  • นันทพร วงศ์อิสยาห์ นักศึกษาหลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • สุวดี อุปปินใจ ผู้ช่วยศาสตราจารย์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย
  • สมเกียรติ ตุ่นแก้ว อาจารย์ หลักสูตรครุศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาบริหารการศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงราย

คำสำคัญ:

การพัฒนาสมรรถนะ, สมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก

บทคัดย่อ

              การศึกษาอิสระเรื่องแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ของครูโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ของครูโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม ประชากร ได้แก่ ผู้บริหารและคณะครู โรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม จำนวน 68 คน โดยใช้แบบสอบถาม วิเคราะห์ข้อมูลโดยการแจกแจงความถี่ การหาค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย และความเบี่ยงเบนมาตรฐาน แบบสัมภาษณ์ วิเคราะห์เนื้อหาข้อมูลแล้วนำเสนอในรูปของความเรียง

              ผลการศึกษาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก  ของครูโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม พบว่า  ภาพรวมอยู่ในระดับน้อย เมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า เรียงลำดับค่าเฉลี่ยจากมากไปน้อย คือ ด้านการออกแบบการเรียนรู้ ด้านการใช้และพัฒนาสื่อการเรียนรู้ ด้านการวัดและประเมินผล และด้านการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ  และแนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ผู้วิจัยสรุปผลเป็น รายด้านได้ดังนี้  1) ด้านการออกแบบการเรียนรู้  ผู้บริหารให้ครูและนักเรียนมีส่วนร่วมในการดำเนินการวิเคราะห์หลักสูตรสถานศึกษาเพื่อให้เป็นหลักสูตรที่ส่งเสริมการจัดการเรียนรู้เชิงรุก  2) ด้านการจัดการเรียนรู้ที่เน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ ผู้บริหารสั่งการครูให้ดำเนินการสร้างช่องทางติดต่อสื่อสารออนไลน์ระหว่างครู และผู้ปกครอง เช่น ไลน์กลุ่มผู้ปกครอง ห้องแชทในเฟสบุ๊ก เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้ปกครองมีส่วนร่วมในการจัดการเรียนรู้  3) ด้านการใช้และพัฒนาสื่อการเรียนรู้ ผู้บริหารจัดอบรมครูด้านการใช้สื่อและพัฒนาสื่อ และจัดตั้งงบประมาณในการสนุบสนุนการสร้างสื่อเทคโนโลยี  4) ด้านการวัดประเมินผลการเรียนรู้  ผู้บริหารส่งเสริมให้ครูวัดและประเมินผลการเรียนรู้อย่างหลากหลายและสอดคล้องกับตัวชี้วัด

References

กชภัทร์ สงวนเครือ. (2563). การศึกษาองค์ประกอบและตัวบ่งชี้สมรรถนะครูในการจัดการเรียนรู้เชิงรุกตามแนวทางสะเต็มศึกษา สังกัดสำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยการจัดการและเทคโนโลยีอีสเทิร์น, 17(1), 132-141.

กมลวรรณ สุภากุล. (2557). การจัดการเรียนการสอนแบบ Active learnning เพื่อให้ผู้เรียนรู้จริง. มหาวิทยาลัยราชภัฏนครสวรรค์.

กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). พระราชบัญญัติการศึกษาแห่งชาติ พ.ศ. 2542 และที่แก้ไขเพิ่มเติม (ฉบับที่ 3) พ.ศ. 2553. องค์การรับส่งสินค้าและพัสดุภัณฑ์.

จิราภรณ์ ยกอินทร์. (2560). การจัดการเรียนรู้ผ่านการลงมือปฏิบัติ. มหาวิทยาลัยสวนดุสิต.

ชนกานต์ สุวรรณทรัพย์. (2555). การเรียนการสอน. มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม.

ทิศนา แขมมณี. (2545). รูปแบบการเรียนการสอน ทางเลือกที่หลากหลาย. สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.

นพพงษ์ บุญจิตราดุลย์. (2551). หลักการบริหารการศึกษา. บพิธการพิมพ์.

นฤมล คล้ายริน (2564). การพัฒนารูปแบบเพื่อพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุก สำหรับครูโรงเรียนเทศบาลอินทปัญญา วัดใหญ่อินทาราม สังกัดเทศบาลเมืองชลบุรี. HRD Journal, 12(2), 58-74.

บุญชม ศรีสะอาด. (2553). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 8). สุวีริยาสาส์น.

บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่9). สุวีริยาสาส์น.

บุปผา รื่นรวย. (2563). การพัฒนาการจัดการเรียนรู้เชิงรุกโดยใช้กระบวนการนิเทศสำหรับครูในโรงเรียนประชานิคม 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาประถมศึกษาชุมพร เขต 1 [การค้นคว้าอิสระปริญญามหาบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยราชภัฏสุราษฎร์ธานี.

ศุภวิศว์ ตาหล้า. (2564). เอกสารสารสนเทศโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม: รายงานสารสนเทศโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม ประจำปีการศึกษา 2564.

ศักดา ไชกิจภิญโญ. (2548). Active Leamnning สอนอย่างไร. มหาวิทยาลัยขอนแก่น.

ศักดิ์นรินทร์ นิลรัตน์ศิริกุล. (2563). การพัฒนาสมรรถนะครูด้านการจัดการเรียนรู้เชิงรุก กรณีศึกษาสหวิทยาเขตสตึก สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษามัธยมศึกษาเขต 32. วารสารมหาจุฬา นาครทรรศน์, 7(10), 128-141.

สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ. (2553). ขอบข่ายและภารกิจของสถานศึกษา. http://www.namonpit.ac.th/file/teach_manaul.

สำนักงานคณะกรรมการข้าราชการพลเรือน. (2548). สมรรถนะของข้าราชการ. สำนักนายกรัฐมนตรี.

สุพิษ ชัยมงคล. (2555). กลยุทธ์การพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุกของครูผู้สอนระดับประถมศึกษาในพื้นที่สูง [วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิต]. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.

อภินันท์ สิริรัตนจิตต์. (2560). การจัดการเรียนเน้นผู้เรียนเป็นสำคัญ. มหาวิทยาลัยหาดใหญ่.

อมลวรรณ วีระธรรมโม, วิทวัฒน์ ขัตติยะมาน, กิตติธัช คงชะวัน, อภิรัตน์ดา ทองแกมแก้ว. (2559). การบริหารจัดการเรียนรู้เพื่อพัฒนาผู้เรียนในศตวรรษที่ 21 ในสถานศึกษา สังกัดเขตพื้นที่ประถมศึกษา สงขลา เขต 1. มหาวิทยาลัยทักษิณ.

Atkinson, D. (1993). Teaching monolingual classes. University of Limerick.

Bonwell, C. C., & Eison, J. A. (1991). Active Learning: Creating Excitement in the Classroom. George Washington University.

McClelland, D. (1973). Testing for Competency Rather than for Intelligence American Psychologist. Asscociation Press.

Meyers, C., & Jones, T. B. (1993). Promoting active learning: Strategies for the collage classroom. Jossey-Bass Plublisher.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

12/26/2023

How to Cite

วงศ์อิสยาห์ น., อุปปินใจ ส. ., & ตุ่นแก้ว ส. . (2023). แนวทางการพัฒนาสมรรถนะการจัดการเรียนรู้เชิงรุก ของครูโรงเรียนเชียงแสนวิทยาคม. วารสารครุศาสตร์ ราชภัฏเชียงใหม่, 2(3), 69–84. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/cmredujo/article/view/3219