การประยุกต์ใช้แนวคิดรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (e-Government) เพื่อลด ขั้นตอนการออกใบอนุญาตนําเข้าและส่งออกสินค้ายุทธศาสตร์ไทย ประเภทประมงแช่แข็ง
คำสำคัญ:
สินค้าประมงแช่แข็ง, การนําเข้าและการส่งออก, รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์, ความสามารถในการแข่งขันบทคัดย่อ
การวิจัยครั ้งนี ้ศึกษาแนวทางการปรับใช้แนวคิดรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (e-Government) เพื่อลด ขั ้นตอนการออกใบอนุญาตนําเข้าและส่งออกสินค้าประมงแช่แข็ง จากการวิเคราะห์ปัญหาในเชิงเทคนิค และในเชิงการปฏิบัติในกระบวนการออกใบอนุญาตพบว่า กระบวนการขอใบอนุญาต ในขั ้นตอนต่างๆ ส่วนใหญ่นั ้นยังเป็ นระบบแบบฟอร์มกระดาษ การที่ยังไม่ได้มีการปรับใช้ระบบเอกสารออนไลน์ ส่งผลต่อ ระยะเวลาที่ใช้ในการพิจารณาออกใบอนุญาต นอกจากนี ้ การจัดเตรียมเอกสารและกรอกข้อมูลเพื่อการ ตรวจสอบในกระบวนการนําเข้า หรือ ส่งออกซํ ้าซ้อนจากหลายหน่วยงาน จึงทําให้ใช้เวลานานกว่าปรกติ เกิดต้นทุนด้านราคา ส่งผลกระทบต่อขีดความสามารถในการแข่งขันของผู้ประกอบการและธุรกิจอาหาร ทะเลแช่แข็งโดยรวม ผลการวิจัยนําไปสู่ข้อเสนอแนะในการพัฒนาระบบเครือข่ายกลางในการเก็บรวบรวม ข้อมูลที่จะทําหน้าที่กระจายข้อมูลข่าวสารไปยังหน่วยงานที่เกี่ยวข้อง การสร้างเพจแบบฟอร์มออนไลน์ที่ใช้ การกรอกข้อมูลเพียงครั ้ง ตลอดจนการพัฒนาระบบสารสนเทศเชื่อมต่อระหว่างหน่วยงานภาครัฐที่สามารถ รองรับได้ครบทั ้งสามหน้าที่อันได้แก่ เอกสารอิเล็กทรอนิกส์ (e-Document) การนําข้อมูลกลับมาใช้ซํ ้า (Reuse) และการโอนถ่ายข้อมูล (Exchange) กระบวนการนําแนวคิด e-Government มาปรับใช้ให้กระบวนการมีความคล่องตัวขึ้น จะนําไปสู่การเพิ่มความสามารถในการแข่งขันของธุรกิจประมงแช่แข็งไทย ในตลาดการค้าโลก
References
กรมศุลกากร. (2560). พิธีศุลกากรขั้นตอนการส่งออกสินค้าไทย. กรุงเทพฯ: กรมศุลกากร.
คณะกรรมาธิการการเกษตรและสหกรณ์ สภานิติบัญญัติแห่งชาติ. (2559). รายงานการพิจารณาศึกษา เรื่อง แนวทางการเพิ่มประสิทธิภาพการตรวจสอบการนําเข้า-ส่งออก สินค้าเกษตรและอาหาร. กรุงเทพฯ: สํานักงานเลขาธิการวุฒิสภา. บุคลากรภาครัฐ. กรมวิชาการเกษตร กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (23 กุมภาพันธ์ 2560). สัมภาษณ์.
บุคลากรภาครัฐ. กลุ่มควบคุมการนําเข้าและส่งออกสัตว์นํ ้าและปัจจัยการผลิต กรมประมง กระทรวง เกษตรและสหกรณ์. (15 พฤศจิกายน 2559). สัมภาษณ์.
บุคลากรภาครัฐ. กองตรวจสอบคุณภาพสินค้าประมง กระทรวงเกษตรและสหกรณ์. (14 ธันวาคม 2559). สัมภาษณ์.
บุคลากรภาครัฐ. ฝ่ ายกํากับดูแลและพัฒนาระบบ National Single Window NSW (ฝกพ.) กรมการค้า ต่างประเทศ กระทรวงพาณิชย์. (12 มกราคม 2560). สัมภาษณ์.
ประสบโชค ประมงกิจ. (2549). คู่มือเทคนิคและวิธีการบริหารจัดการสมัยใหม่ตามแนวทางการบริหาร กิจการบ้านเมืองที่ดี : รูปแบบรัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สหมิตรพริ้นติ้ง.
ผู้ประกอบการเอกชนที่เกี่ยวข้องกับกระบวนการนําเข้าและส่งออกอาหารทะเลแช่แข็ง ผู้ประกอบการธุรกิจ ห้องเย็นสินค้าประมง กลุ่มผู้ประกอบการส่งออกประมงแช่แข็งในพื้นที่จังหวัดสมุทรสาคร และ ตัวแทนบริษัทชิปปิ้ง. สมาคมอาหารทะเลแช่เยือกแข็ง บริษัทผู้ส่งออกสินค้าประมงแช่แข็ง บริษัทผู้ผลิตปลากระป๋องในฐานะผู้นําเข้าสินค้าประมงแช่แข็ง. (3 พฤศจิกายน 2559 - 3 มีนาคม 2560). สัมภาษณ์.
สํานักงานพัฒนาธุรกรรมอิเล็กทรอนิกส์ (องค์การมหาชน). (2560). การปรับลดขั้นตอนการขออนุญาตใน กระบวนการส่งออกสินค้าเกษตร. กรุงเทพฯ: ETDA.
สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร. (2558) การบริหารจัดการภาครัฐ: รัฐบาลอิเล็กทรอนิกส์ (e-Government). กรุงเทพฯ: สํานักงานเลขาธิการสภาผู้แทนราษฎร.
ATS Work Service Co., Ltd. (2017). Objectives and Benefits of Thailand National Single Window. Bangkok: ATS Work Service Co., Ltd.
Bowersox, D., Closs, D., and Cooper, M.B. (2012). Supply Chain Logistics Management. New York: McGraw-Hill.
Christopher, M. (2010). Logistics and Supply Chain Management: Creating Value-adding Networks. Hoboken, New Jersey: Prentice Hall. Porter, M.E. (1985). The Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance. New York: Free Press.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
