การพัฒนาหลักสูตรการเป็นผู้ประกอบการผู้สูงอายุในยุคดิจิทัล
คำสำคัญ:
หลักสูตร, การเป็นผู้ประกอบการ, ผู้สูงอายุ, บัณฑิตพันธุ์ใหม่บทคัดย่อ
การวิจัยนี้ มุ่งพัฒนาหลักสูตรการเป็นผู้ประกอบการผู้สูงอายุในยุคดิจิทัล การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ใช้วิธีวิทยาแบบการสร้างทฤษฎีฐานรากซึ่งเป็นวิธีวิทยาหนึ่งของกระบวนทัศน์ทางเลือก เก็บรวบรวม ข้อมูลด้วยการสัมภาษณ์เชิงลึก โดยใช้แนวคำถามการสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้าง และวิธีการสังเกตแบบไม่มีส่วนร่วม
วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเนื้อหาจากความคิดเห็นจากความคิดเห็นของ 3 กลุ่ม ได้แก่
1) กลุ่มผู้ประกอบการผู้สูงอายุ
2) กลุ่มผู้บริหารระดับสูงในสถานประกอบการ และ
3) กลุ่มผู้บริหารระดับกลางในสถานประกอบการ รวม 15 คน
โดยใช้เครื่องมือ คือ การสัมภาษณ์เชิงลึก ผลการวิจัยพบว่า หลักสูตรการเป็นผู้ประกอบการผู้สูงอายุในยุคดิจิทัล ควรประกอบด้วย
1) การสร้างนวัตกรรม
2) การเขียนแผนธุรกิจ
3) การกำหนดกลยุทธ์
4) การพัฒนาผลิตภัณฑ์
5) การตลาดออนไลน์
6) การสื่อสารการตลาด
7) การวิเคราะห์ปัญหา และ
8) ระบบอีคอมเมิร์ซ
References
กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม. (2565). โครงการผลิตบัณฑิตพันธุ์ใหม่. กรุงเทพฯ: กระทรวงการอุดมศึกษา วิทยาศาสตร์ วิจัยและนวัตกรรม.
สหประชาชาติ ในประเทศไทย. (2565). ผู้สูงอายุ. กรุงทพฯ: สหประชาชาติ ในประเทศไทย.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2565). แผนพัฒนาเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ ฉบับที่ 11. กรุงเทพฯ: สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Bellanca, J. and Brandt, R. (2010). 21st Century Skills: Rethinking How Students Learn. Bloomington, Indiana: Solution Tree Press.
Bygrave, W.D. (1989). The Entrepreneurship Paradigm (I): A Philosophical Look at Its
Research Methodologies. Entrepreneurship Theory and Practice, 14(1), 7-26.
Charmaz, K. (2006). Constructing Grounded Theory. Thousand Oaks, CA: Sage Publications.
Frese, M. (2000). Psychological Success Factors of Entrepreneurship in Owners in Africa. California: Greenwood Publishing.
McClelland, D.C. (1973). Testing for Competence Rather Than for Intelligence. American Psychologist, 28(1), 1-14.
Maslow, A.H. (1970). Motivation and Personality (2nd ed.). New York: Harper and Row.
Rissal, R. (1988). A Study of the Characteristics of Entrepreneur in Indonesia. Doctoral Dissertation, George Washington University.
Sawangvoranard K. and Cruthaka C. (2019). The Training Development Curriculum Cognitive Skills for The Elderly. Journal of The Royal Thai Army Nurses, 20(1), 207-215.
Susbauer, J.C. (1969). The Technical Company Formation Process: A Particular Aspect of Entrepreneurship. Ph.D. Dissertation, University of Texas at Austin.
Vanitbuncha, K. (2015). Structure Equation Model by AMOS. Bangkok: Chulalongkorn Printing.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2024 มหาวิทยาลัยสยาม
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
