การบริหารจัดการแรงงานต่างด้าวตามกฎบัตรสหประชาชาติในพื้นที่ชายฝั่งทะเล 3 จังหวัด (จังหวัดสมุทรปราการ จังหวัดสมุทรสาคร และจังหวัดสมุทรสงคราม)
คำสำคัญ:
การบริหารจัดการแรงงานต่างด้าว, พื้นที่ชายฝั่งทะเล 3 จังหวัดบทคัดย่อ
การวิจัยแบบผสานวิธี (Mixed Research Method) ครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษานโยบายของ รัฐในด้านแรงงานต่างด้าวในประเทศไทย ตามกฎหมายที่เกี่ยวข้องกับแรงงานต่างด้าว สิทธิมนุษยชน กฎ บัตรสหประชาชาติ อนุสัญญาองค์การแรงงานระหว่างประเทศ และศึกษาผลกระทบและคุณภาพชีวิต ของแรงงานต่างด้าวในพื้นที่ 3 จังหวัดชายฝั่งทะเล เพื่อนนำเสนอแนวทางการนำไปปฏิบัติต่อไป
ผลการศึกษาพบว่า นโยบายการบริหารจัดการด้านแรงงานต่างด้าวในประเทศไทยยึดหลักการคุ้มครอง แรงงานด้วยความเสมอภาคความเท่าเทียมกันโดยไม่เลือกปฏิบัติไม่ว่าจะเป็นแรงงานต่างด้าวหากเป็น ลูกจ้างตามพระราชบัญญัติคุ้มครองแรงงาน พ.ศ.2541 แล้วย่อมได้รับการคุ้มครองตามกฎหมาย เช่นเดียวกับแรงงานไทยทุกประการสอดคล้องกับกฎบัตรสหประชาชาติ ผลกระทบทำให้วิถีชีวิต ประชาชนคนไทยในชุมชนนั้นๆ เปลี่ยนแปลงไปจากเดิมเกิดการแก่งแย่งการใช้บริการสาธารณะขั้นพื้นฐาน รัฐคุ้มครองสิทธิและคุณภาพชีวิตแรงงานต่างด้าวตามกฎหมายแต่อาจจะยังไม่สามารถเข้าถึง บริการใช้สิทธิของตนเองแนวทางการบริหารจัดการแรงงานต่างด้าว จะต้องได้รับความร่วมมือทุกภาค ส่วนทุกระดับไม่ว่าจะเป็นภาครัฐ เอกชน ธุรกิจองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น และเจ้าหน้าที่ของรัฐ ตลอดจนประชาชนในพื้นที่จะต้องมีการประสานงานการทำงานร่วมกันแบบบูรณาการให้สัมฤทธิ์ผล เพื่อให้แรงงานต่างด้าวไม่สร้างปัญหาให้กับสังคมไทย
References
กฤตยา อาชวนิจกุล. (2547). บทสังเคราะห์สถานการณ์คนข้ามชาติและทางเลือกนโยบายการนำเข้าแรงงานข้ามชาติ ของประเทศไทย . นครปฐม: สถาบันวิจัยประชากรและสังคม มหาวิทยาลัยมหิดล.
กรมสวัสดิการและคุ้มครองแรงงาน. (2551). ปัจจัยที่มีผลกระทบต่อการบังคับใช้กฎหมายคุ้มครอง แรงงานในกิจการที่มีการจ้างแรงงานต่างด้าวทำงาน. โครงการศึกษาวิจัย. กรุงเทพฯ: บริษัท เอ็กเซลเลนท์ บิสนิส แมเนจเม้นท์ จำกัด.
ศุภชัย ยาวะประภาษ. (2550). นโยบายสาธารณะ (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ : สำนักพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วรเดช จันทรศร. (2551). ทฤษฎีการนำนโยบายสาธารณะไปปฏิบัติ(พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: สมาคม นักวิจัยมหาวิทยาลัยไทย (TURA).
ศูนย์วิจัยการย้ายถิ่นแห่งเอเชีย สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย. (2552). การพัฒนาสภาพการ ทำงานของแรงงานต่างด้าวในประเทศไทย. งานวิจัย. กรุงเทพฯ: ศูนย์วิจัยการย้ายถิ่นแห่งเอเชีย สถาบันเอเชียศึกษา จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
พีรธร บุณยรัตพันธุ์. (2546). รูปแบบสำหรับองค์กรที่จัดทำบริการสาธารณะ ประเภทภารกิจพื้นฐานของประเทศไทย. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
วิทยา บวรวัฒนา. (2548). ทฤษฎีองค์การสาธารณะ. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ยงยุทธ์ แฉล้มวงษ์ และ ฉลองภพ สุสังกริกาญจน์. (2539). การจัดการแรงงานต่างด้าวอพยพต่างชาติระยะยาว. กรุงเทพมหานคร : สำนักคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
Pinder, C. C. (1984). Work Motivation Theory, Issues and Applications. Glenview: Scott Foresman.
Maslow, A. (1954). Motivation and Personality. New York: Harper & Row.
McGregor, D. (1960).The Human Side of Enterprise. New York: McGraw-Hill.
Adtrid, D. (1999). Management and Control in Virtual Working. New York: Routledge.
Herzberg, F., Mausner, B., and Snyderman, B. (1959). The Motivation to Work. New York: John Wiley and Sons.
McClelland, D. C. (1961).The Achieving Society. New York: Van Nostrand Reinhold.
Glisson, C. and Durick, M. (1988). Predictor of Job Satisfaction and Organization Commitment in Human Service Organization. Administrative Science Quarterly, 33, 61-81.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2013 จิราภรณ์ มณีกาศ
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
