Modern Marketing Innovation for Local Herbal Product Development of Ban Wang Sai Community, Thung Song District, Nakhon Si Thanmarat Province.
Keywords:
Local Herbs, Product Development, Innovation, Modern MarketingAbstract
This research found that most consumers were female, 61 years old and over, had 10,001-15,000 baht of income, completed undergraduate degree, purchased balm product, had period of product usage of 6 months to 1 year, used the product when symptoms occurred, made decision to purchase the product by themselves, spent 101-200 baht per time for the product, and purchased the product directly from the manufacturer. The customers’ expectation that made the decision to purchase were safe natural herb product, marketing mix, clean packaging, good quality, and certified standard mark. Factors of marketing innovation, clean packaging, good quality, and certified standard mark affected purchasing decision. This research suggested that the producers should advertise their herbal products via media, have proper distribution channels, and create value added to the current herbal products.
References
กมลพร นครชัยกุล. (2557). หลักการตลาด (พิมพ์ครั้้งที่ 2).อุบลราชธานี: โรงพิมพ์มหาวิทยาลัย อุบลราชธานี.
จิตตินันท์ วรรณศุภผล. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์สมุนไพรเพื่อความงามของ ผู้บริโภคสตรีในกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการตลาด, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ชูชัย สมิทธิไกร. (2553). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: บริษัท วี.พริ้นท์ (1991) จํากัด.
ดวงกมล ศิริยงค์. (2555). รูปแบบและกลยุทธ์ในการดําเนินธุรกิจขนาดกลางและขนาดย่อมของไทยเพื่อ เพิ่มศักยภาพและขีดความสามารถในการแข่งขันอย่างยั่งยืน ศึกษาเฉพาะ 4 ธุรกิจ เอสเอ็มอีที่ ผ่านเข้ารอบสุดท้ายในรายการ เอสเอ็มอีตีแตก เพื่อชิงรางวัลสุดยอด เอสเอ็มอีแห่งปี ประจําปี 2554. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ธันยมัย เจียรกุล ณัฐพล พนมเลิศมงคล และสุทธินันทน์ พรหมสุวรรณ. (2557). ศักยภาพของ ผู้ประกอบการธุรกิจเครื่องปรุงรสไทยเพื่อเข้าสู่ตลาดการแข่งขันในประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน. วารสารธุรกิจปริทัศน์(Business Review), 6(2),55-74.
นารีรัตน์ ฟักเฟื่ องบุญ. (2554). ปัจจัยทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจเลือกซื้อสินค้าของ ผู้บริโภคในศู นย์จําหน่าย เอส.บี. ดีไซด์สแควร์ในกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต (การจัดการ), มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
บุญนาค ตีวกุล. (2543). ชนบทไทย: การพัฒนาสู่ประชาสังคม. กรุงเทพฯ: บรรณนิทัศน์.
ปณิศา มีจินดา. (2553). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
ประสงค์ ประณีตพลกรัง. (2547). การบริหารการผลิตและการปฏิบัติการ (ฉบับปรับปรุงใหม่). กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
ปรียานุชแดงเดช. (2559). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อผลิตภัณฑ์บรรเทาอาการปวดที่ทําจากสมุนไพร ของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
ปุ่น คงเจริญเกียรติ และ สมพร คงเจริญเกียรติ. (2543). บรรจุภัณฑ์อาหาร. กรุงเทพฯ: ยี๋เฮง.
พรทิพย์ แก้วชิณ และ นฤทธิ์ พลสูงเนิน. (2558). การศึกษาภู มิปัญญาการแพทย์พื้นบ้านในเขตอําเภอวัง นํ้าเขียว จังหวัดนครราชสีมา. รายงานการวิจัย, วิทยาลัยนครราชสีมา.
พัชรี สุวรรณเกิด. (2556). พฤติกรรมการบริโภคนํ้าสมุนไพรผสมว่านหางจระเข้ของนักศึกษา. วิทยานิพนธ์ วิทยาศาสตร์มหาบัณฑิต (สถิติประยุกต์), สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
ภัทรกานต์ วรยศ และ วัลลภ ศัพท์พันธุ์. (2558). ความคิดเห็นของนักท่องเที่ยวเกี่ยวกับส่วนประสมทาง การตลาดที่มีต่อโครงการตลาดประมงท่าเรือพลีเทศบาลเมืองชลบุรี. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 7(2),293-322.
มาลัย กมลสกุลชัย และ พงศ์ศิรภพ ทองดีรวิสุรเกตุ. (2559). บทบาทและความเชื่อมั่นของผู้บริโภคที่มีต่อ สมุนไพรไทย. รายงานการวิจัย, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
รุ้งทอแสง ขั้นสุวรรณ. (2559). ปัจจัยที่ส่งผลต่อพฤติกรรมการบริโภคเครื่องสําอางทั่วไปของสมุนไพร. วารสารการเมือง การบริหาร และกฎหมาย, 8(1), 293-321.
วินัส ปานภูมิ. (2551). ปัจจัยที่มีผลต่อการตัดสินใจซื้อชาสําเร็จรูปพร้อมดื่มของผู้บริโภคในจังหวัด ปทุมธานี. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต (การจัดการทั่วไป), มหาวิทยาลัยราชภัฏ พระนครศรีอยุธยา.
วุฒิ สุขเจริญ. (2559). พฤติกรรมผู้บริโภค (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพฯ: จี.พี.ไซเบอร์พรินท์.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์. (2550). พฤติกรรมผู้บริโภค. กรุงเทพฯ: ธีระฟีล์มและไซเท็กซ์.
ศุภาสินี โชคงาม และ สุมนา ธีรกิตติกุล. (2554). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการตัดสินใจซื้อเครื่องสําอาง นําเข้าจากประเทศเกาหลีในกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัย กรุงเทพ.
สุพัฒน์ ศรีสวัสดิ์ และคณะ. (2556). พืชสมุนไพรประจําถิ่นและภูมิปัญญาการประยุกต์ใช้สําหรับการแพทย์พื้นบ้านในจังหวัดชายแดนใต้. วารสารมหาวิทยาลัยนราธิวาสราชนครินทร์, 5(4): ฉบับ พิเศษ, 14-27.
เสาวณีย์ กุลสมบูรณ์และ รุจินาถ อรรถสิษฐ. (2550). สถานภาพและทิศทางการวิจัยภู มิปัญญาพื้นบ้าน ด้านสุขภาพ. นนทบุรี: สํานักการแพทย์พื้นบ้านไทย กรมพัฒนาการแพทย์แผนไทยและการแพทย์ ทางเลือก กระทรวงสาธารณสุข.
อังวรา อรรถเจริญพร. (2558). ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมการซื้อผลิตภัณฑ์เครื่องสําอางตราสินค้าหนึ่ง ของไทยสําหรับผู้หญิงวัยทํางานในเขตกรุงเทพมหานคร. สารนิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
Barsky, J.D. and Labagh, R. (1992). A Strategy for Customer Satisfaction. Cornell Hotel and Restaurant Administration Quarterly, 33(5),32-40.
Cockerell, N. (1996). Spas and Health Resorts in Europe. Journal of Travel and Tourism Analysis, (1),53-77.
Kotler, P. and Armstrong, G. (2012). Principle of Marketing (14thed.). Upper Saddle River: Pearson Education.
Yamane, T. (1973 ). Statistics: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper and Row.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2022 สุพัตรา คําแหง
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
