ปัจจัยทีส่งผลต่อความตั้งใจมาท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทาง วัฒนธรรมล้านนาของนักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทย
คำสำคัญ:
การจัดการการท่องเที่ยว, คุณค่าทรัพยากรการท่องเที่ยวทางด้านวัฒนธรรม, ความตั้งใจมาท่องเที่ยว, นักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทย, แหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนาบทคัดย่อ
เนื่องจากการขาดความพร้อมทางด้านศักยภาพ และการขาดการจัดการที่ดีในด้านทรัพยากรการ ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนาจึงส่งผลให้จํานวนนักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทยที่มาท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม ล้านนามีจํานวนลดลง ดังนั้น งานวิจัยชิ้นนี้ จึงมีจุดมุ่งหมายเพื่อที่จะระบุ และทราบถึงปัจจัยทางด้านคุณค่า ของทรัพยากรการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม และปัจจัยแรงจูงใจที่ส่งผลต่อความตั้งใจมาท่องเที่ยวแหล่ง ท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนาของนักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทย เพื่อเป็นแนวทางนําไปใช้ในการจัดการ ทรัพยากรการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนา อันจะส่งผลต่อการดึงดูดนักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทยให้มา ท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนามากขึ้น โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาคุณค่าของทรัพยากรการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนา และศึกษาปัจจัยแรงจูงใจทีส่งผลต่อการมาท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทาง วัฒนธรรมล้านนาของนักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชนไทย 4 ปัจจัยชี้วัดทางด้านคุณค่าของทรัพยากรการท่องเที่ยว ทางวัฒนธรรมร่วมกับ 4 ปัจจัยชี้วัดทางด้านแรงจูงใจ สามารถยืนยันได้ว่า ทําให้นักท่องเที่ยวกลุ่มเยาวชน ไทยเกิดความตั้งใจในการมาท่องเที่ยวแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมล้านนา
References
Blanco, J. and Jordan, P. (2011). Beyond Backpacking: What Young Travelers Bring to the Global Community. In UNWTO (2011). The Power of the Youth Travel. AM Reports Volume 2. Madrid: UNWTO.
Brace, N., Kemp, R., and Snelgar, R. (2003). SPSS for Psychologists: A Guide to Data Analysis Using SPSS for Windows (3rd ed.). Basingstoke: Palgrave Macmillan.
Bryman, A. and Cramer, D. (1999). Quantitative Data Analysis with SPSS Release 8 for Windows. New York: Routledge.
Comrey, A.L. and Lee, H.B. (1992). A First Course in Factor Analysis. Hillsdale, NJ: Erlbaum.
Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J, Anderson, R., and Tathum, R. (2006). Multivariate Data Analysis (6th ed.). Upper Saddle River: Prentice Hall.
Hair, J.F., Sarstedt, M., Hopkins, L., and Kuppelwieser, V.G. (2014). Partial Least Squares Structural Equation Modeling (PLS-SEM): An Emerging Tool in Business Research. European Business Review, 26(2), 106-121.
Institute of Scientific and Technological Research. (1997). The Report Operation to Determine Policy of Tourism. Bangkok: Institute of Scientific and Technological Research.
Iso-Ahola, S.E. (1980). Social Psychology of Leisure and Recreation. Dubuque: W.C. Brown Company Publishers.
Kim, J.H. (2010). Determining the Factors Affecting the Memorable Nature of Travel Experiences. Journal of Travel and Tourism Marketing, 27(8), 780-796.
Kim, J. H. (2014). The Antecedents of Memorable Tourism Experiences: The Development of a Scale to Measure the Destination Attributes Associated with Memorable Experiences. Tourism Management, 44, 34-45.
Kim, J.H., Ritchie, J.R.B., and McCormick, B. (2012). Development of a Scale to Measure Memorable Tourism Experiences. Journal of Travel Research, 51(1), 12-25.
Kim, K., Hallab, Z., and Kim, J. (2012).The Moderating Effect of Travel Experience in a Destination on the Relationship Between the Destination Image and the Intention to Revisit. Journal of Hospitality Marketing & Management, 21(5), 486-505.
Larsen, S., Ogaard, T., and Brun, W. (2011). Backpackers and Mainstreamers Realities and Myths. Annals of Tourism Research, 38(2), 690-707.
McKercher, B., Ho, P., and du Cros, H. (2004). Attributes of Popular Cultural Tourism Attractions. Annals of Tourism Research, 31(2), 393-407.
Ministry of Tourism and Sports. (2014). Handbook of Assessment Standards of Quality Cultural Attractions. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Ministry of Tourism and Sports. (2015). Thailand Tourism Strategy 2015-2017. Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Ministry of Tourism and Sports. (2017). National Tourism Development Plan, Vol. 2 (2017-2021). Bangkok: Ministry of Tourism and Sports.
Moisa, C.O. (2010). The Distinctiveness of the Youth Travel Product. Annales Universitatis Apulensis Series Oeconomica, 12(2), 638-648.
Munar, A.M. and Jacobsen, J.K.S. (2013).Trust and Involvement in Tourism Social Media and Web-Based Travel Information Sources. Scandinavian Journal of Hospitality and Tourism, 13(1),1-19.
National Research Council of Thailand. (2011). Strategy Research of Northern Region. Bangkok: National Research Council of Thailand.
Office of Strategic Management, Upper Northern Region 1. (2017). Upper Northern Region 1 (2014-2017): Chiang Mai, Lampang, Lanphun, and Mae Hong Son. Chiang Mai: Office of Strategic Management, Upper Northern Region 1.
Ong, C. and du Cros, H. (2012). Projecting Post-colonial Conditions at Shanghai Expo 2010, China: Floppy Ears, Lofty Dreams and Macao’s Immutable Mobiles. Urban Studies Journal Limited, 49(13), 2937-2953.
Paris, C.M. (2010). Backpacker Activities and Personal Values: An SEM Approach. Annals of Leisure Research, 13(1), 239-258.
Pinto, M. (2008). A User View of the Factors Affecting Quality of Thesauri in Social Science Databases. Library & Information Science Research, 30(3), 216-221.
Pitts, R.E. and Woodside, A.G. (1986). Personal Values and Travel Decisions. Journal of Travel Research, 25(1), 20-25.
Richards, G. (2015). The New Global Nomads: Youth Travel in a Globalizing World. Tourism Recreation Research, 40(3), 340-352.
Tinsley, H.E.A. and Eldredge, B.D. (1995). Psychological Benefits of Leisure Participation: A Taxonomy of Leisure Activities Based on Their Need-Gratifying Properties. Journal of Counseling Psychology, 42(2), 123-132.
Tung, V.W.S. and Ritchie, J.R.B. (2011). Exploring the Essence of Memorable Tourism Experiences. Annals of Tourism Research, 38(4),1367-1386.
Vorakitkasemsakul, S. (2011). Research Methodology of Behavioral and Social Sciences. Udon Thani: Faculty of Education, Udon Thani Rajabhat University.
Weissinger, E. and Bandalos, D.L. (1995). Development, Reliability and Validity of a Scale to Measure Intrinsic Motivation in Leisure. Journal of Leisure Research, 27(4), 379-400.
Woodside, A.G. and King, R.I. (2001). An Updated Model of Travel and Tourism Purchase Consumption Systems. Journal of Travel and Tourism Marketing, 10(1), 3-27.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2020 Pintusorn Onpium
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
