Relationship Between Service Marketing Mix and Service Usage Behavior of Thai Massage Consumers in Bangkok Metropolitan Hospitals
Keywords:
service marketing mix, Thai massageAbstract
The objective of this research is to study the relationship between service marketing mix and service behavior of Thai massage consumers in Bangkok metropolitan hospital and the exploratory study technique has been employed in this study. The samples are 400 customers who use the service during the period surveyed. Questionnaires are used as researchinstrument to acquire data, it is also found that the reliability value is 0.920. Frequency, percentage, standard deviation and Chi square are used in the data analysis.
Research results show that females are major respondents, aged between 30-39 years. Career of samples are government employee/government enterprise, holding bachelor degree with the moderate income about 10001-15000 baht. The majority of services used is Thai massage in government hospital which is rarely used in certain period. The reason to use Thai massage is for healthy reason and having strong confident in service standard. Actually, they don't have any specific masseur/masseuse.
For marketing mix factors, consumers mostly give priority in people (4.449), process (4.381), physical evidence (4.323) and product (4.22). Factors that consumers place importance are price (4.172), place (4.101) and promotion (3.582) respectively.
Results of hypothesis testing reveal that demography and service marketing mix of Thai massage in Bangkok metropolitan hospitals has some relationship with consumer behavior in the selection of Thai massage service at the 0.05 statistical significance level.
References
กรทิพย์ จันทร์แจ้ง, วันทนีย์ ภูมิภัทราคม, และ ธีร์ธนิกษ์ ศิริโวหาร. (2553). ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับ การเลือกร้านนวดแผนไทยเพื่อสุขภาพของผู้บริโภคในจังหวัดนนทบุรี. วารสารบัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฏวไลยอลงกรณ์, 3(3), 119-132.
กัลยา วาณิชย์กุล. (2551). การวิเคราะห์สถิติ : สถิติส าหรับการบริหารและวิจัย. กรุงเทพฯ: โรงพิมพ์แห่ง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
กุลวดีคูหะโรจนานนท์. (2545). หลักการตลาด. ปทุมธานี: สถาบันราชภัฏเพชรบุรีวิทยาลงกรณ์.
คะแนน พวงมาลัย. (2547). การศึกษาการบริหารจัดการสถานประกอบการนวดแผนโบราณ: กรณีศึกษา วิถีชีวิตของหมอนวดแผนโบราณ. งานวิจัย. วิทยาลัยการบริหารรัฐกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา.
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2545). การตลาดธุรกิจบริการ. กรุงเทพมหานคร: เอ็กซเปอร์เน็ท.
ชำนาญ ผึ่งผาย. (2550). ผลของการนวดแผนไทยประยุกต์ต่อการผ่อนคลาย. ปริญญานิพนธ์. บัณฑิต วิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ดาวน้อย สุทธินิภาพันธ์. (2552). แพทย์ทางเลือก. กรมอุตสาหกรรมสาร. 52 (กรกฎาคม - สิงหาคม), 24-25.
ธนายุ ภู่วิทยาธร. (2549). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกใช้บริการสปาในอำเภอเกาะสมุย จังหวัดสุราษฎร์ ธานี. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยราชสุราษฎร์ธานี.
ธีรพันธ์ โล่ทองคำ. (2544). กลยุทธ์สื่อสารการตลาดแบบครบวงจร. กรุงเทพมหานคร: ทิปปิ้ง พอยท์.
นราศรี ไววนิชกลุ และชศู กัดิ์อดุ มศรี. (2538). ระเบียบวิจัยทางธุรกิจ (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประภากร สุมะโน. (2554). สาธารณสุขเพิ่มอัตรานักการแพทย์แผนไทยในโรงพยาบาลทั่วไทย. สืบค้น เมื่อ1 กุมภาพันธ์ 2555, จาก:http://www.unigang.com
พรกมล ปริญญารักษ์. (2551). การวางแผนเชิงกลยุทธ์ของสถานบริการนวดแผนไทยสตาร์ไทยมาสซาส ซาวน่า แอนด์ฟิ ตเนส. การค้นคว้าอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
พรรษฐมนพร มนประณีต. (2552). ผลระหว่างการนวดไทยแบบราชสำนักกับการรับประทานยาต่อการลดอาการปวดข้อเข่าในผู้สูงอายุ โรงพยาบาลมวกเหล็ก จังหวัดสระบุรี. วิทยานิพนธ์ สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
พหล ศักดิ์คะทัศน์และ อิทธิฤทธิ์ พลังธีรสิน. (2552). การพัฒนาดัชนีชี้วัดและปัจจัยที่มีผลต่อ ความสำเร็จอย่างยั่งยืนของธุรกิจสปาและนวดแผนไทยโดยชุมชนในจังหวัดเชียงใหม่. งานวิจัย. มหาวิทยาลัยแม่โจ้.
ยุพา วรรณวรรณวาณิชย์. (2548). การตลาดบริกา. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
วรพจน์ บุษราคัมวดี. (2550). นวดแผนไทยธุรกิจที่ไม่ควรมองข้าม. สืบค้นเมื่อ 14 มีนาคม 2555, จาก http://fms.vru.ac.th
วิสาขา ภู่จินดา. (2553). ระเบียบวิธีวิจัยและสถิติด้านสิ่งแวดล้อม (พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บางกอกบล็อก.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2546). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: ไดมอนอินบิสสิ เน็ตเวิร์ล.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์ และคณะ. (2552). การบริหารการตลาดยุคใหม่. กรุงเทพมหานคร: ไดมอนอินบิสสิ เน็ตเวิร์ล.
ศูนย์พัฒนาตำราการแพทย์แผนไทย. (2548). คู่มืออบรมการนวดไทยแบบเชลยศกัดิ์(พิมพ์ครั้งที่ 2). กรุงเทพมหานคร: บริษัท สามเจริญพาณิชย์ จำกัด.
ศศิวิมล ดีโนนโพธิ์. (2550). พฤติกรรมในการใช้บริการนวดแผนไทยในสถานบริการแห่งหนึ่งในเขต อำเภอเมือง จังหวัดเชียงใหม่. งานวิจัย. คณะเศรษฐศาสตร์มหาวิทยาลัยเชียงใหม่. สถาบันการแพทย์แผนไทยและคณะกรรมการพัฒนามาตรฐานงานบริการการแพทย์แผนไทยในสถาน
บริการสาธารณสุขของรัฐ. (2553). มาตรฐานงานบริการด้านการนวดไทยในสถานบริการ สาธารณสุขของรัฐ. กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์องค์การสงเคราะห์ทหารผ่านศึก.
สมหมาย แตงสกุล และธาดา วิมลวัตรเวที. (2548). สุขศึกษาและพลศึกษามัธยม 5. กรุงเทพมหานคร: สำนักพิมพ์วัฒนาพานิช จำกัด.
สันติ ตะวัน. (2554). สาธารณสุขเปิดโรงพยาบาลแพทย์แผนไทย นำร่อง 9 แห่งแรกในประเทศ. สืบค้น เมื่อ14 มีนาคม 2555,จาก http://pr.prd.go.th
สุชล แว่นแก้ว. (2550). การศึกษาการยอมรับของผู้บริหารทางการแพทย์และสาธารณสุขในการ ผสมผสานการแพทย์แผนไทยเข้าสู่ระบบบริการสาธารณสุข. วิทยานิพนธ์ปริญญาศึกษา ศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาสร้างเสริมสุขภาพ. มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์.
สุพัฒน์ วิมลสุขนพรัตนม. (2551). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกชม ภาพยนตร์ของผู้บริโภคที่โรงภาพยนตร์เฮ้าส์อาร์ซีเอ. สารนิพนธ์ปริญญาบริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
โสมนัสสา โสมนัส. (2549). พฤติกรรมของนักท่องเที่ยวในการเลือกใช้บริการนวดแผนไทยในเขตอำเภอ เมืองจังหวัดเชียงใหม่. การค้นคว้าอิสระ. เศรษฐศาสตร์มหาบัณฑิต มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
อดุลย์ จาตุรงคกุล. (2549). พฤติกรรมผู้บริโภค (ฉบับมาตรฐาน). กรุงเทพมหานคร: โรงพิมพ์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
อัครภา รัตนนิตย์. (2553). ปัจจัยส่วนผสมทางการตลาดค้าปลีกที่มีความสมัพนัธ์ต่อพฤติกรรมผู้บริโภค ผลิตภัณฑ์สปา กรณีศึกษาบ้านชมนาดฯ เขตปากเกร็ด จังหวัดนนทบุรี. สารนิพนธ์ปริญญา บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการธุรกิจค้าปลีก. สถาบันเทคโนโลยีปัญญาภิวัฒน์.
อัจฉริยา อยู่ประเสริฐ. (2552). ปัจจัยที่มีผลต่อการเลือกรับบริการนวดแผนไทยของผู้ป่วยโรคปวดกล้ามเนื้อและโครงร่างทั่วไป ที่มารับบริการคลินิกแพทย์แผนไทยประยุกต์ศูนย์บริการ สาธารณสุข เทศบาลเมืองลำพูน. การค้ นคว้าอิสระ สาธารณสุขศาสตรมหาบัณฑิต. มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Asseal, H. (2004). Consumer Behavior: A Strategic Approach. Boston: Houghton Mifflin.
Belch, G. E. and Belch, M. A. (1993). Introduction to Advertising and Promotion: An Integrated Marketing Communications Perspective (2nd ed.). Boston: Richard D. Irwin.
Engel, J. F., Blackwell, R. D., and Miniard, P. W. (1993). Consumer Behavior (7th ed.). Fort Worth: The Dryden Press.
Etzel, M. J, Walker, B. J., and Stanton, W. J. (2007). Marketing (14th ed.). Boston: McGraw Hill.
Gronroos, C. (1990). Service Management and Marketing: Managing the Moments of Truth in Service Competition. Lexington: Lexington Books.
Kerin, R. A., Hartley, S. W., and Rudelius, W. (2004). Marketing: The Core. Boston: McGraw Hill.
Kotler, P. and Keller, K. L. (2009). Marketing Management (13th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Kotler, P. (2003). Marketing Management. Englewood Cliffs: Prentice Hall.
McCarthy, E. J., and Perreault, W. D. Jr. (1996). Basic Marketing: A Global Managerial Approach(12th ed.). Chicago: Irwin.
Mowen, J.C. and Minor, M. (1998). Consumer Behavior (5th ed.). New Jersey: Prentice-Hall.
Kotler, P. (1984). Marketing Management: Analysis, Planning, and Control. New Jersey: Prentice Hall.
Schiffman, L. G. and Kanuk, L. L. (2007). Consumer Behavior (9th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Solomonl, M. R. (2007). Consumer Behavior (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2013 มนสิชา สุขชม

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน