การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยัน ของการสื่อสารการตลาดภายในต่อความไว้วางใจ และความผูกพันของพนักงานในตราของโรงแรม
คำสำคัญ:
การสื่อสารการตลาดภายใน, ความมั่นใจในความสามารถของตน, ความไว้วางใจ, ความผูกพันบทคัดย่อ
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีจุดประสงค์ (1) เพื่อศึกษาองค์ประกอบสำคัญของระบบการสื่อสาร การตลาดภายในที่มีผลต่อการเสริมสร้างความไว้วางและความผูกพันของพนักงาน (2) เพื่อวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันของการสื่อสารการตลาดภายในที่มีผลต่อความไว้วางและความผูกพันของ พนักงานกลุ่มตัวอย่างที่ใช้ศึกษา คือ พนักงานโรงแรมในจังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 1,001 ตัวอย่าง ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีอัตราการขยายตัวของธุรกิจโรงแรมค่อนข้างสูง และเป็นจังหวัดที่มีอัตราการขยายตัวของ จำนวนนักท่องเที่ยวมากขึ้น การศึกษาครั้งนี้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลระหว่างเดือนตุลาคม – พฤจิกายน 2555 สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันใช้เพื่อหาความสัมพันธ์ ของตวัแปรต่างๆที่อยู่ในแต่ละปัจจยัของการศีกษาในครั้งนี้และสัมประสิทธิ์Cronbach's Alpha ใช้เพื่อ หาความเที่ยงตรงของข้อมูล ผลการศึกษา พบว่า ตัวแปรที่ใช้ในการศึกษาครั้งนี้มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ เนื่องจากมีค่าน้ำหนักปัจจัย (Factor loading) มีค่าตั้งแต่ 0.30 ขึ้นไป ที่ระดับ นัยสำคัญทางสถิติ0.05 นั่นแสดงถึง ผลการศึกษามีความเหมาะสมสำหรับการศึกษาเพื่อพัฒนาโมเดล สมการโครงสร้าง (Structural Equation Model) ของการสื่อสารการตลาดภายในที่เสริมสร้างความไว้วางใจและความผูกพันของพนักงาน
References
Bandura, A. (1988). Self-Efficacy Conception of Anxiety. Anxiety Research, 1, 77-98.
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: The Exercise of Control. New York: W.H. Freeman & Company.
Bank of Thailand, Northern Region Office. (2011). Report of Northern Region Business Trend for First Trimester, 2011. Project on Economic and Business Information Exchange Between Bank of Thailand and Businessmen. Bangkok: Bank of Thailand. (in Thai).
Baruch, Y. (1998). The Rise and Fall of Organizational Commitment. Human System Management, 17(2), 135-143.
Dolphin, R.R. (2005). Internal Communications: Today’s Strategic Imperative. Journal of Marketing Communications, 11(3), 171-190.
Hair, J.F., Anderson, R.E., Tatham, R.L., and Black, W.C. (2006). Multivariate Data Analysis (6th ed). New Jersey: Prentice Hall.
Hurter, N. (2008). The Role of Self Efficacy in Employee Commitment. Pretoria: Department of Industrial and Organizational Psychology, University of South Africa.
Judge, T.A. and Bono, J.E. (2001). Relationship of Core Self-Evaluation Traits-Self-Esteem, Generalized Self-efficacy, Locus of Control, and Emotional Stability With Job Satisfaction and Job performance: A Meta-Analysis. Journal of Applied Psychology, 86, 80-92.
Mowday, R.T., Porter, L.W., and Dubin, R. (1974). Unit Performance, Situational Factors, and Employee Attitudes in Spatially Separated Work Units. Organizational Behavior and Human Performance, 12, 231-248.
Office of National Statistics. (2011). The 2003 Hotels and Guest House Survey. Retrieved January 6, 2012, from http://www.ryt9.com/s/nso/1148642. (in Thai).
Proctor, T. and Doukakis, I. (2003). Change Management: The Role of Internal Communication and Employee Development. Corporate Communications: An International Journal, 8(4), 268-277.
Punjaisri, K. and Wilson, A. (2007). The Role of Internal Branding in the Delivery of Employee Brand Promise. Journal of Brand Management, 15, 57-70.
Rangsungnoen, G. (2010). Factor Analysis With SPSS and AMOS for Research. Bangkok : Se- Education. (In Thai).
Tabachnick, B.G. and Fidell, L.S. (1996). Using Multivariate Statistics. (3rd ed.). New York: Harper Collins.
________ . (2008). Thai Hotel Improved for the Influx of International Hotel Chain. Retrieved August 5, 2012, from http://www.gotomanager.com/news/ printnews.aspx?id=66145. (in Thai).
Wanichbancha, K. (2006). Statistics for Research. Bangkok : Statistics Department, Faculty of Commerce and Accountancy, Chulalongkorn University. (in Thai).
Zucker, R. (2002). More Than a Name Change-Internal Branding at Pearl. Journal of Supply Chain Management, 6(4), 24-27.
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2014 Nuthathai Thaotrakool
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
