การศึกษาทัศนคติของผู้ประกอบการต่อการส่งออกทุเรียนไทยไปตลาดสาธารณรัฐประชาชนจีน

บทคัดย่อ

งานศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาระดับทัศนคติของผู้ประกอบการส่งออกต่อปัจจัยที่ ส่งผลต่อการส่งออกทุเรียนไทยไปประเทศสาธารณรัฐประชาชนจีน เป็นการวิจัยโดยใช้ข้อมูลทุติยภูมิ จากการศึกษาเอกสาร และใช้ข้อมูลปฐมภูมิจากการเก็บข้อมูลภาคสนามโดยใช้แบบสอบถามเก็บข้อมูลจากผู้ประกอบการส่งออกผลไม้ตามรายชื่อผู้ส่งออกในบัญชีของกระทรวงพาณิชย์ กำหนดขนาดตัวอย่างโดยใช้เกณฑ์จำนวนที่ร้อยละ 20 ของประชากร และใช้การเลือกกลุ่มตัวอย่างแบบบังเอิญ (Accidental sampling) ลักษณะของคำถามในแบบสอบถามเป็นแบบมาตรประมาณค่า 5 ระดับ ตามเทคนิคของของลิเคิร์ท (Likert Technique) สถิติที่ใช้ คือ ค่าเฉลี่ย และค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ปัจจัย ที่ศึกษาพิจารณาโดยใช้กรอบแนวคิดทฤษฎีความได้เปรียบเชิงการแข่งขันของประเทศของไมเคิล อี. พอร์ตเตอร์

ผลการศึกษา พบว่า ด้านปัจจัยการผลิต ประเทศไทยมีศักยภาพด้านพื้นที่เพาะปลูกและการผลิต ผู้ประกอบการส่งออกทุเรียนไปตลาดประเทศจีนมีระดับทัศนคติเฉลี่ยมากที่สุดในปัจจัยด้านอุปสงค์ โดยในเรื่องภาวะตลาดและธุรกิจ มีระดับทัศนคติมากที่สุด ทั้งในประเด็นความต้องการของตลาด และประเด็นแนวโน้มการเติบโตของตลาด สำหรับปัจจัยด้านกลยุทธ์ โครงสร้าง และสภาวะการแข่งขัน และปัจจัยด้านอุตสาหกรรมที่เกี่ยวข้อง หรือสนับสนุน มีระดับทัศนคติเฉลี่ยมาก นอกจากนี้ยังสะท้อนให้ เห็นว่าการแข่งขันจากประเทศอื่นเพื่อชิงส่วนแบ่งตลาดในจีนมีสูงขึ้น ควรที่ภาคส่วนที่เกี่ยวข้องมี มาตรการสนับสนุนเพื่อสร้างความสามารถเชิงการแข่งขันของผู้ประกอบการส่งออกไทย