ปัจจัยทางด้านการตลาดในการสร้างตราสินค้าของสโมสรทีมฟุตบอลในประเทศไทย
คำสำคัญ:
สโมสรทีมฟุตบอล, การตลาด, ตราสินค้าบทคัดย่อ
การวิจัยนี้เพื่อนำเสนอแนวทางใหม่เกี่ยวกับการวิจัยด้านการตลาดในการสร้างตราสินค้าสำหรับ สโมสรทีมฟุตบอลอาชีพไทยพรีเมียร์ลีกที่มีผลต่อความนิยมของผู้ชมที่ชื่นชอบและนำเสนอปัจจัยที่มีผลต่อ ความสัมพันธ์ทางด้านการตลาดในการสร้างตราสินค้าของสโมสรทีมฟุตบอลการเพื่อพัฒนารูปแบบของ สโมสรทีมฟุตบอลที่เหมาะสมโดยหวังผลให้ผู้ชมที่ชื่นชอบในสโมสรทีมฟุตบอลมีพฤติกรรมบวกที่ส่งผลต่อ ความภักดี เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม เก็บรวบรวมข้อมูลจากกลุ่มตัวอย่างผู้ชมที่นิยม สโมสรทีมฟุตบอล จำนวน 828 คน และวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้โมเดลสมการโครงสร้างด้วยโปรแกรม คอมพิวเตอร์
ผลการวิจัยพบว่า ปัจจัยสำคัญทางด้านการตลาดในการสร้างตราสินค้าของสโมสรทีมฟุตบอล ได้แก่ การรับรู้ ต่อ อัตลักษณ์ตราสินค้าของสโมสรทีมฟุตบอลในประเทศไทย ภาพรวมอยู่ในระดับมาก และอัตลักษณ์ที่คล้ายคลึงกัน อัตลักษณ์ที่สร้างแรงจูงใจ และอัตลักษณ์ของผู้ชมที่นิยมในสโมสรทีม
ฟุตบอลมีความสัมพันธ์เชิงสาเหตุต่อความภักดีของผู้ชมที่นิยมในสโมสรทีมฟุตบอลต่อการรับรู้อัต ลักษณ์ตราสินค้าสโมสรทีมฟุตบอล
References
Aaker, D.A. (1991). Managing Brand Equity: Capitalizing on the Value of Brand Name. New York: The Free Press. Aaker, D.A. (1996 ). Building Strong Brands. New York: The Free Press.
Matsushima, K. (2006 ). Attendances of J-league 2006. Retrieved November 12, 2013, from http://www.oneworldsports.com/blogs/attendances of jleague
Keller, K.L. (1998). Conceptualizing, Measuring, and Managing Customer-Based Brand Equity. Journal of Marketing, 57(1), 1-22.
Yamanae, T. (1973). Statistic: An Introductory Analysis (3rd ed.). New York: Harper & Row
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2014 กิตติพงศ์ กุลโศภิน
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
