แนวทางการอนุรักษ์ภูมิปัญญาทอผ้าพื้นเมืองไทยทรงดำ  บ้านดอนมะนาว ตำบลดอนมะนาว อำเภอสองพี่น้อง จังหวัดสุพรรณบุรี

Somchai Phatham; Preedaporn Oodpoy; Sasithorn Jasuna; Pornticha Meanprasert; Jiraporn Somjaipang

Authors

Somchai Phatham
Preedaporn Oodpoy
Sasithorn Jasuna
Pornticha Meanprasert
Jiraporn Somjaipang

Keywords:

conservation of wisdom, local wisdom, textiles products, Thai Song Dam

Abstract

The purposes of this study aim 1) to study the process of Thai Song Dam Folk Textiles from Bann Don Manao Sub-district, Song Phi Nong District, Suphan Buri Province, and 2) to study and find a guideline on preservation of wisdom of Thai Song Dam Folk Textiles. This is a qualitative research collecting the data from document and field study through primary survey, interview, and observation. The information collected was analyzed to report the findings on the research purposes.

The results of the research show that raw materials or equipments used for Thai Song Dam Folk Textiles are mostly from natural sources and they cost cheap. Thai Song Dam Folk Textiles Products are made from cotton with black or indigo color, called “Gom Shirt” maintaining the traditional identity of Thai Song Dam Folk Textiles. Weavers are housewife groups in the community. They divide the work into groups according to the individual's skills. For the conservative guideline of this wisdom of Thai Song Dam Folk Textiles, the knowledge is transferred from wisdom teachers to the youth and children through practice and media. Learning center opens for students and public, including being trainers at educational institutions. Thai Song Dam Folk Textiles groups open a shop, selling their products both retail and wholesale in the community, called “Thai Song Dam Folk Textile Conservation Center”. The products are also sold via website and Facebook.

References

ฐิติพันธ์ จันทร์หอม. (2559). การพัฒนาผลิตภัณฑ์ผ้าทอภูมิปัญญาของชาวไทยทรงดำในภูมิภาคตะวันตกของประเทศไทย. วารสารสมาคมนักวิจัย, 21(1), 181-192.

ทรงพล ต่วนเทศ. (2555). การศึกษาภูมิปัญญาการทอผ้าพื้นเมืองของคนไทยเชื้อสายลาวครั่ง ในจังหวัดสุพรรณบุรี ชัยนาท และอุทัยธานี. (วิทยานิพนธ์ปริญญาการศึกษามหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

ธีรยุทธ์ มูลละออง. (2553). การศึกษาและพัฒนาเครื่องแต่งกายไทยทรงดำเพื่อธุรกิจชุมชน: กรณีศึกษา จังหวัดสุพรรณบุรี. (ปริญญานิพนธ์ศิลปศาสตรมหาบัณฑิต). มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, กรุงเทพฯ.

วัฒนะ จูฑะวิภาต. (2555). ผ้าทอกับชีวิตคนไทย. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.

สวัสดิ์ แก้วแบน, ยุภา ประยงค์ทรัพย์ และกชนิภา อุดมทวี. (2562). ภูมิปัญญาการทอผ้าไหมลายโบราณของชุมชนบ้านแกใหญ่ อำเภอเมือง จังหวัดสุรินทร์. วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์, 4(1), หน้า 71-85.

สุนทรี ไชยะบุตร และคณะ. (2556). โครงการการใช้ภูมิปัญญาด้านการทอผ้าเพื่อเพิ่มรายได้ของกลุ่มทอผ้าบ้านหนองยาง ตำบลโคกสำราญ อำเภอเลิงนกทา จังหวัดยโสธร. กรุงเทพฯ: สำนักงานกองทุนสนับสนุนการวิจัย.

เอื้อมพร โตภาณุรักษ์กุล และไชยยศ ไพวิทยศิริธรรม. (2559). การวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วมในการอนุรักษ์และสืบทอดภูมิปัญญาผ้าทอไทยทรงดำ. วารสารศิลปากรศึกษาศาสตร์วิจัย, 8(2), 162-175.

Pasitpakakul, P., Hetphai, R., and Koseyayothin, M. (2013). Local Ethnic Museum: Administration for the Conservation of Indigenous Knowledge in Central Thailand. International Journal of Academic Research in Business and Social Sciences, 3(10), 1-10.