ตัวแบบการวัดการจัดการศึกษาต่อนโยบายประชารัฐ กรณีศึกษาสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ

ผู้แต่ง

  • สุพิศ บุญลาภ
  • สนิทเดช จินตนา

คำสำคัญ:

การจัดการศึกษา, นโยบายประชารัฐ, สถาบันอุดมศึกษาของรัฐ

บทคัดย่อ

        สถาบันอุดมศึกษาเป็นแหล่งสร้างบัณฑิตที่เป็นทรัพยากรบุคคลที่สำคัญต่อการพัฒนาประเทศชาติ การจัดการศึกษาอย่างไรส่งผลต่อศักยภาพของบัณฑิตและตอบสนองแผนพัฒนาสังคมและเศรษฐกิจของชาติตามนโยบายแห่งรัฐ การวิจัยนี้ จึงมุ่งสำรวจการจัดการศึกษาของสถาบันอุดมศึกษาของรัฐเพื่อรองรับนโยบายประชารัฐ อีกทั้งสร้างตัวแบบใหม่ที่มีความสอดคล้องกับข้อมูลเชิงประจักษ์ ผ่านการเก็บรวบรวมข้อมูลด้วยแบบสอบถามจำนวน 400 ชุด กับเจ้าหน้าที่ฝ่ายวิชาการและฝ่ายสนับสนุนในมหาวิทยาลัยแห่งหนึ่งในจังหวัดปทุมธานี การวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงสำรวจและการวิเคราะห์องค์ประกอบเชิงยืนยันถูกใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล ผลการสำรวจพบว่า ตัวแบบการจัดการศึกษานี้มีค่าที่กำหนดไว้ในทฤษฎีระดับที่ยอมรับได้ ด้วยค่าดัชนีไคสแควร์สัมพันธ์ X2/df=1.54 CFI=0.97 GFI=0.94 AGFI=0.90 และ RMSEA=0.051 ประกอบด้วย องค์ประกอบการวางแผนอัตรากำลังและหลักสูตร การมีวิสัยทัศน์ระยะยาว การดำเนินการที่เหมาะสม ความคุ้มค่า และความร่วมมือ ความคล่องตัว องค์ประกอบทั้งหมดของตัวแบบน่าจะมีผลกระทบต่อการพัฒนาสถาบันอุดมศึกษาทั้งของภาครัฐและเอกชนต่อไปเมื่อถูกนำไปสำรวจในอนาคต

References

วิชาญ พานิช. (2553). บทบาทของมหาวิทยาลัยกับการปฏิรูปประเทศไทย. สืบค้น 2 กันยายน 2561, จาก https://www.gotoknow.org/posts/372658

สุพรรณี อินทร์แก้ว, อุดม สายะพันธุ์, สุวิมล แม้นจริง และวาสนา เจริญสุข. (2558). บทบาทและการเตรียมความพร้อมของสถาบันการศึกษาต่อเศรษฐกิจสร้างสรรค์ของประเทศไทย. วารสารการวัดผลการศึกษา มหาวิทยาลัยมหาสารคาม, 21(1), 308-319.

อังคีร์ ศรีภคากร. (2559). นิยามและประสบการณ์การใช้ Education 4.0 ในการเรียนการสอน. สืบค้น 2 กันยายน 2561, จาก https://www.youtube.com/watch?v=yTgZDU5YF1l

Diamantopoulos, A. & Siguaw, J.A. (2000). Introduction to LISREL: A guide for the uninitiated. London: SAGE Publications, Inc,.

Fitzgerald, Hiram E., et al. (2016). The Centrality of Engagement in Higher Education. Journal of Higher Education Outreach and Engagement, 20(1), 223.

Geory Muller-Christ et al. (2014). The Role of Campus, Curriculum, and Community in Higher Education for Sustainable Development. Journal of Cleaner Production, 62, 134-137.

Hair, J.F., Black, W.C., Babin, B.J., & Anderson, R.E. (2010). Multivariate Data analysis; a global perspective (7th ed.). New Jersey: Prentice Hall.

Rugmai, S., Tachphahapong, S., and Polsaram, P. (2016). Development of Private Higher Education Institutions in Thailand. Journal of Nursing and Education, 9(3), 51-65.

Schumacker, R.E. & Lomax, R.G. (2004). A beginner’s guide to structural equation modeling (2nd ed.). New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates.

Viphoouparakhot, V., Areesophonpichet, S., and Plosaram, P. (2017). A model of university networks to achieve the mutual benefits of regional development toward ASEAN community. Naresuan University Journals, 10(2), 37-51.

Downloads

เผยแพร่แล้ว

2022-06-30

How to Cite

บุญลาภ ส., & จินตนา ส. (2022). ตัวแบบการวัดการจัดการศึกษาต่อนโยบายประชารัฐ กรณีศึกษาสถาบันอุดมศึกษาของรัฐ. วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี, 1(1), 8–15. สืบค้น จาก https://so07.tci-thaijo.org/index.php/JLA/article/view/1458