ความสำเร็จในการส่งเสริมอาชีพคนพิการร้าน 60+ Plus Bakery & Chocolate Cafe

กนิษฐา  โชติชัยพิพัฒนา; ชัยรัตน์  วงศ์กิจรุ่งเรือง

doi:10.60101/jla.2024.5.2.5081

ผู้แต่ง

กนิษฐา โชติชัยพิพัฒนา หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาสังคม คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์
ชัยรัตน์ วงศ์กิจรุ่งเรือง หลักสูตรศิลปศาสตรมหาบัณฑิต สาขาวิชาการบริหารและพัฒนาสังคม คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์

DOI:

https://doi.org/10.60101/jla.2024.5.2.5081

คำสำคัญ:

การส่งเสริมอาชีพ , คนพิการ , ธุรกิจเพื่อสังคม , กิจการเพื่อสังคม

บทคัดย่อ

การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการดำเนินงานของร้าน 60+ Plus Bakery & Chocolate Cafe 2) ศึกษารูปแบบการฝึกอบรมอาชีพสำหรับคนพิการในแต่ละประเภท 3) ศึกษาปัจจัยที่ทำให้ร้าน 60+ Plus Bakery & Chocolate Cafe ประสบความสำเร็จในการส่งเสริมอาชีพแก่คนพิการ งานวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตจากประชากร 4 กลุ่ม จำนวน 13 คน และวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการเชิงพรรณนา ผลการศึกษา พบว่า การดำเนินงานของร้าน 60+ Plus Bakery & Chocolate Cafe มาจากการใช้แนวคิด Disability Inclusive Business: DIB หรือ ธุรกิจที่เอื้อให้คนพิการมีส่วนร่วมของมูลนิธิศูนย์พัฒนาและฝึกอาชีพอบรมคนพิการเอเชียและแปซิฟิก ในการจัดทำโครงการฝึกอบรมพัฒนาทักษะคนพิการภาคธุรกิจอาหาร โดยขอรับการสนับสนุนงบประมาณจากกองทุนส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการฝึกอบรมคนพิการ และได้รับการสนับสนุนความรู้จากเครือข่ายที่มีความรู้ความสามารถในด้านธุรกิจอาหาร ได้แก่ บริษัท ไทยยามาซากิ จำกัด และบริษัท มาร์คริณ ช็อกโกแลต จำกัด รูปแบบการฝึกอบรม มี 7 ขั้นตอน ได้แก่ การขอสนับสนุนงบประมาณในการฝึกอบรมคนพิการ การรับสมัครผู้เข้ารับการฝึกอบรม การคัดเลือกผู้เข้ารับการฝึกอบรม การกำหนดผู้ฝึกอบรมคน ระยะเวลาในการฝึกอบรม วิธีการฝึกอบรม และการฝึกงาน และปัจจัยความสำเร็จในการส่งเสริมอาชีพคนพิการ ประกอบไปด้วยปัจจัย จำนวน 3 ปัจจัย ได้แก่ การส่งเสริมคนพิการ การส่งเสริมอาชีพคนพิการ และธุรกิจเพื่อสังคม ข้อเสนอแนะ คือ สถานประกอบการควรรับคนพิการเข้าทำงาน โดยเรียนรู้และเข้าใจการทำงานร่วมกับคนพิการเป็นพื้นฐาน กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการควรผลักดันนโยบายส่งเสริมอาชีพด้านอาหารและการบริการสำหรับคนพิการจากกรณีต้นแบบให้เป็นรูปธรรม และสำนักงานส่งเสริมวิสาหกิจเพื่อสังคมควรสนับสนุนให้เกิดสถานประกอบการที่เอื้อให้คนพิการมีส่วนร่วมในการประกอบกิจการ

เอกสารอ้างอิง

กรมส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการ. (2567). สถานการณ์คนพิการ. สืบค้น 16 พฤษภาคม 2567, จาก http://www.dep.go.th

ทวีศักดิ์ สิริรัตน์เรขา. (2562). คนพิการกับโอกาสทางสังคม. สืบค้น 9 มีนาคม 2566, จาก http://www.th.rajanukul.go.th

พัฒนา สุขประเสริฐ. (2551). กระบวนทัศน์การส่งเสริมการเกษตรไทยและการยอมรับเทคโนโลยี. กรุงเทพฯ: ภาควิชาส่งเสริมและนิเทศศาสตร์เกษตร คณะเกษตร มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.

ศูนย์การดำรงชีวิตอิสระของคนพิการอำเภอศรีราชา. (2551). การดำรงชีวิตอิสระของคนพิการ (Independent Living). สืบค้น 8 พฤศจิกายน 2566, จาก http://www.oknation.nationtv

ศูนย์พัฒนาและฝึกอบรมคนพิการแห่งเอเชียและแปซิฟิก. (2563). ร้าน60+พลัสเบเกอรี่ & ช็อกโกแลตคาเฟ่. สืบค้น 8 พฤศจิกายน 2566, จาก https://www.apcdfoundation.org/th/archive/202008?page=2

สถาบันธุรกิจเพื่อสังคม. (2555). Social Enterprise. สืบค้น 18 พฤศจิกายน 2566, จาก http://www.csri.or.th

สานิตย์ หนูนิล์. (2555). กิจการเพื่อสังคมเพื่อการพัฒนาที่ยั่งยืน. วารสารวิชาการ มหาวิทยาลัยหอการค้าไทย, 32(14), 196-206.

สำนักงานส่งเสริมและพัฒนาคุณภาพชีวิตคนพิการแห่งชาติ. (2552). อนุสัญญาว่าด้วยสิทธิคนพิการ Convention on the Rights of Persons with Disabilities (CRPD). กรุงเทพฯ: หจก.ไอเดีย สแควร์.

อมรรฆ พิทักษ์ธานิน, มนทกานต์ ฉิมมามี และปุณณฑรีย์ เจียวิริยบุญญา. (2556). การเลือกปฏิบัติต่อคนพิการ เด็ก ผู้หญิง และผู้สูงอายุ. นนทบุรี: พิมพ์ดีการพิมพ์.

อาดัม นีละไพจิตร, จินรัตน์ เทียมอริยะ และจริยา วงศ์สุวัฒน์. (2565). การส่งเสริมการจ้างงานคนพิการผ่านกลไกการมีส่วนร่วมทางสังคม. กรุงเทพฯ: มูลนิธินวัตกรรมเพื่อสังคม.