ความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการการประกันคุณภาพการศึกษาภายใน ระดับหลักสูตรปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี
DOI:
https://doi.org/10.60101/jla.2025.6.1.6987คำสำคัญ:
ความต้องการจำเป็น, การบริหารจัดการ, การประกันคุณภาพการศึกษาภายใน, หลักสูตรปริญญาตรีบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตรปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่าง คือ อาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรระดับปริญญาตรี มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี จำนวน 268 คน เครื่องมือวิจัยเป็นแบบสอบถามมีค่าสัมประสิทธิ์ความเชื่อมั่นตามแนวคิดของครอนบาคทั้งฉบับ= 0.98 การวิเคราะห์ข้อมูลใช้สถิติ ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และค่าดัชนีความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการ ผลการวิจัยพบว่า 1) สภาพที่เป็นจริงในปัจจุบันในภาพรวมอยู่ในระดับมากตามอันดับ ดังนี้ ด้านผลลัพธ์ ด้านกระบวนการ และด้านปัจจัยนำเข้า 2) สถาพที่พึงประสงค์ในภาพรวมอยู่ในระดับมากที่สุดตามอันดับ ดังนี้ ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านผลลัพธ์ และด้านกระบวนการ 3) ความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการในภาพรวมต้องการบริหารจัดการตามอันดับ ดังนี้ ด้านปัจจัยนำเข้า ด้านกระบวนการ และด้านผลลัพธ์ เมื่อพิจารณาความต้องการจำเป็นในการบริหารจัดการรายด้าน พบว่า ต้องการบริหารจัดการด้านปัจจัยนำเข้าในเรื่องอาจารย์ผู้รับผิดชอบหลักสูตรมีคุณวุฒิระดับปริญญาเอกตามเกณฑ์มาตรฐานที่กำหนด ด้านกระบวนการในเรื่องหลักสูตรดำเนินการอย่างเป็นระบบในการพัฒนาศักยภาพนักศึกษา และด้านผลลัพธ์ในเรื่องหลักสูตรมีการปรับปรุงจากข้อร้องเรียนของนักศึกษา และ 4)ข้อเสนอแนะ คือ ควรมีการกำหนดนโยบาย แผนระยะยาว ตลอดจนการกำกับดูแล และการพัฒนาคุณภาพอาจารย์ให้มีคุณสมบัติที่เหมาะสม พัฒนาการจัดการเรียนรู้โดยเน้นให้นักศึกษาได้ฝึกฝนการใช้ทักษะในศตวรรษที่ 21 และควรมีการนำผลจากข้อร้องเรียนมาแก้ไขปรับปรุงให้เป็นไปอย่างมีประสิทธิภาพ โดยนำวิธีการแก้ไขปัญหาที่ได้ผลหรือประสบสำเร็จมากำหนดเป็นมาตรฐานเพื่อถือปฏิบัติต่อไป
เอกสารอ้างอิง
กระทรวงศึกษาธิการ. (2554). การประกันคุณภาพของสถานศึกษา. โรงพิมพ์คุรุสภาลาดพร้าว.
จิรณัฐ พุ่มเหรียญ. (2561). การประเมินอภิมาน การประเมินคุณภาพการศึกษาระดับหลักสูตรโดยระบบ CUPT QA ของมหาวิทยาลัยบูรพา ปีการศึกษา 2558-2559. [วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได่ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยบูรพา.
นวรัตน์ เงาะสนาม และอรกัญญา เบ้าจรรยา. (2560). การวิเคราะห์ปัญหาและอุปสรรคในการจัดทำรายงานการประเมินตนเองระดับหลักสูตรของคณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, วารสารศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยขอนแก่น, 40(4), 37-46.
บุญชม ศรีสะอาด. (2560). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 10). สุวีริยาสาส์น.
ปริญญ์ งามสุทธิ และพชรวิทย์ จันทร์ศิริสิร. (2561). การบริหารจัดการการประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตรสำหรับมหาวิทยาลัยของรัฐ. วารสารมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏอุบลราชธานี, 9(1), 223-237.
ปรียาภรณ์ ตั้งคุณานันต์. (2562). การประกันคุณภาพภายในระดับหลักสูตร: รับรู้ เรียนรู้ สู่การปฎิบัติ. วารสารวิชาการ T-VET Journal สถาบันการอาชีวศึกษาภาคเหนือ, 3(6), 4-13.
พิมพาภรณ์ พึ่งบุญพานิชย์, ฐิตาภรณ์ สินจรูญศักดิ์, และวัชธนพงศ์ ยอดราช. (2559). การพัฒนาการดำเนินงานการประกันคุณภาพการศึกษาภายในเพื่อความเป็นเลิศ ของสาขาวิชาการบัญชี สถาบันอุดมศึกษาเอกชนในประเทศไทย. วารสารมหาวิทยาลัยคริสเตียน, 22(1), 33-45.
ภาวนา กิตติวิมลชัย. (2561). การศึกษาสภาพปัจจุบันและปัญหาในการบริหารหลักสูตรตามระบบการประกันคุณภาพการศึกษา และแนวทางการพัฒนาหลักสูตรให้มีคุณภาพ: กรณีศึกษา มหาวิทยาลัยขอนแก่น. วารสารวิจัยทางการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ, 13(2), 109-125.
ศักดิกร สุวรรณเจริญ, สุวัฒนา เกิดม่วง, ธานินทร์ สุธีประเสริฐ, สุนิสา จันทร์แสง, และวัชรินทร์ โกมลมาลัย. (2561). ความก้าวหน้าของการดาเนินงานประกันคุณภาพการศึกษาภายในระดับหลักสูตร วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จังหวัดสุพรรณบุรี. วารสารบัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฏจันทรเกษม, 15(2), 25-36.
สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์. (2566). คู่มือการปฏิบัติงานกระบวนการจัดการข้อร้องเรียน. กลุ่มงานสื่อสารองค์การและกิจกรรมเพื่อสังคม กองงานผู้บริหาร สeนักงานอธิการบดี สถาบันบัณฑิตพัฒนบริหารศาสตร์.
สำนักงานคณะกรรมการการอุดมศึกษา. (2557). ประกาศคณะกรรมการประกันคุณภาพภายในระดับอุดมศึกษา เรื่อง หลักเกณฑ์และแนวปฏิบัติเกี่ยวกับการประกันคุณภาพภายในระดับอุดมศึกษา พ.ศ.2557. http://www.mua.go.th/book.html
สุรีย์พร สลับสี และพงษ์พัต วัฒนพงศ์ศิริ. (2562). การพัฒนานักศึกษาสาขาวิชารัฐประศาสนศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรีตามกรอบมาตรฐานคุณวุฒิระดับอุดมศึกษาแห่งชาติ. มหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี.
สุวิมล ว่องวาณิช. (2562). การวิจัยประเมินความต้องการจำเป็น (พิมพ์ครั้งที่ 4). สำนักพิมพ์จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อธิราชย์ นันขันตี และคณะ. (2566). การศึกษาความพึงพอใจและการจัดการข้อร้องเรียนของนักศึกษาระดับปริญญาตรีต่อการบริหารจัดการหลักสูตรครุศาสตรบัณฑิต สาขาวิชาสังคมศึกษา คณะครุศาสตร์ มหาวิทยาลัยนครพนม. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏมหาสารคาม, 17(2), 138-147.
Hair, J., Black, W., Babin, B., Anderson, R., & Tatham, R. (2006). Multivariate Data Analysis (6th Edition). Pearson Prentice Hall, Upper Saddle River.
Krejcie, R.V., & D.W. Morgan. (1970). Determining Sample Size for Research Activities. Educational and Psychological Measurement. 30(3), 607 – 610.
Mahardhani, A.J., Nadeak, B., Hanika, I.M., Sentryo, I. & Kemala, R. (2023). A New Approach to Curriculum Development: The Relevance of the Higher Education Curriculum to Industry Needs. International Journal of Educational Research Excellence (IJERE), 2(2), 501–509. https://doi.org/10.55299/ijere.v2i2.620
Mulenga, I.M. (2023). Rethinking Quality Assurance in Curriculum Development and Implementation for Higher Education in Africa. East African Journal of Education and Social Sciences, 1(3), 20-31. https://doi.org/10.46606/eajess2020v01i03.0039
Nyadzi, B. W., Addo, P. K., & Okrah, M. K. (2024). Quality Assurance in Curriculum Development in Ghana’s Higher Education System: A Case Study of UMaT. Open Journal of Educational Research, 4(3), 112–125. https://www.doi.org.10.31586/ojer.2024.954
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
