ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ หลักธรรมาภิบาล กับประสิทธิผลองค์กรของสำนักงานเขตบางนา
DOI:
https://doi.org/10.60101/jla.2025.6.2.7378คำสำคัญ:
ประสิทธิผลองค์กร, ภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้, หลักธรรมาภิบาล, สำนักงานเขตบางนาบทคัดย่อ
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาคุณลักษณะส่วนบุคคล ภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ หลักธรรมาภิบาล และประสิทธิผลองค์กรของสำนักงานเขตบางนา 2) ศึกษาการเปรียบเทียบระหว่างคุณลักษณะส่วนบุคคลกับประสิทธิผลองค์กร โดยจำแนกตามคุณลักษณะส่วนบุคคล 3) ศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ หลักธรรมาภิบาลกับประสิทธิผลองค์กรของสำนักงานเขตบางนา การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงปริมาณ กลุ่มตัวอย่างคือ บุคลากรสำนักงานเขตบางนา จำนวน 236 คน เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยคือ แบบสอบถาม การศึกษาครั้งนี้ใช้สถิติในการวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าร้อยละ ค่าเฉลี่ย ค่าส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สถิติการทดสอบ t-test และการวิเคราะห์ความแปรปรวนทางเดียว ในการเปรียบเทียบความต่างของตัวแปร ผู้วิจัยใช้การทดสอบความต่างรายคู่ด้วยเทคนิค LSD และหาความสัมพันธ์โดยใช้สถิติสัมประสิทธิ์สหสัมพันธ์แบบเพียร์สัน โดยกำหนดค่านัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ผลการศึกษา พบว่า กลุ่มตัวอย่างมีระดับภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ หลักธรรมาภิบาล และประสิทธิผลองค์กรในภาพรวมอยู่ในระดับมาก ผลการทดสอบสมมติฐาน พบว่า กลุ่มตัวอย่างที่มีเพศต่างกัน (P = 0.001) มีประสิทธิผลองค์กรต่างกัน โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05 ส่วนอายุต่างกัน (P = 0.145) ระดับการศึกษาต่างกัน (P = 0.680) ตำแหน่งงานต่างกัน (P = 0.502) และประสบการณ์ทำงานต่างกัน (P = 0.449) มีประสิทธิผลองค์กรไม่ต่างกัน ส่วนการหาความสัมพันธ์ พบว่า ภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้มีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลองค์กรของสำนักงานเขตบางนา (r = 0.240) และหลักธรรมาภิบาลมีความสัมพันธ์กับประสิทธิผลองค์กรของสำนักงานเขตบางนา (r = 0.337) โดยมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ 0.05
เอกสารอ้างอิง
ปธาน สุวรรณมงคล. (2558). การบริหารงานภาครัฐกับการสร้างธรรมาภิบาล. สถาบันพระปกเกล้า.
พลกฤษณ์ บัวประเสริฐ และพรศักดิ์ สุจริตรักษ์. (2565). ความสัมพันธ์ระหว่างภาวะผู้นำแบบผู้รับใช้ของผู้บริหารกับประสิทธิผลของสถานศึกษา สังกัดสำนักบริหารงานการศึกษาพิเศษ กลุ่ม 1. วารสารวิจัยและสาระสังคมศาสตร์, 5(1), 89–102.
พสุ เดชะรินทร์. (2557). สุขภาพขององค์กร. https://www.bangkokbiznews.com/blogs/columnist/107380
รัตติกรณ์ จงวิศาล. (2564). ภาวะผู้นำ: ทฤษฎี การวิจัย และแนวทางสู่การพัฒนา. จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ศรีสกุล เจริญศรี, ไชยา ยิ้มวิไล, และปิยากร หวังมหาพร. (2559). ธรรมาภิบาล วัฒนธรรมองค์การกับประสิทธิผลองค์การของหน่วยงานในสังกัดสำนักงานผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ. วารสารช่อพะยอม, 27(1), 57-72.
สำนักงานเขตบางนา. (2567). โครงสร้างหน่วยงาน. https://webportal.bangkok.go.th/bangna
อนุวัฒน์ วิภาคธำรงคุณ. (2553). การศึกษาคุณลักษณะภาวะผู้นำแบบรับใช้ของผู้บริหารสถานศึกษา ในเครือมูลนิธิคณะเซนต์คาเบรียลแห่งประเทศไทย. [สารนิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ]. คลังสถาบันมหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ. https://ir.swu.ac.th/entities/publication/fdad786f-581d-42c7-83c8-d8bd25ce5038
Greenleaf, R.K. (1977). The Servant Leadership: A Journey into the Nature of Legitimate Power and Greatness. Paulist Press.
Hoy, W.K. and Miskel, C.G. (2001). Educational Administration: Theory Research and Practice (6th ed.). Mc Graw – Hill International Edition 2001.
HREX.asia. (2019). การพัฒนาองค์กร (Organization Development : OD) ให้ก้าวสู่ความสำเร็จ. https://th.hrnote.asia/orgdevelopment/190610-organization-development-od/
Laub, J. A. (2004). Assessing the Servant Organization Development of the Servant Organizational Leadership Assessment (SOLA) Instrument. https://olagroup.com/Images/mmDocument/ Laub%20Dissertation%20Complete%2099.pdf
Spears, .L C. (2010). Character and Servant Leadership: Ten Characteristics of Effective, Caring Leaders. https://www.regent.edu/wp-content/uploads/2020/12/Spears_Final.pdf
Schein, E.H. (1970). Organizational Culture and Leadership. Jossey – Bass Inc.
Yamane, T. (1973). Statistics: an introductory analysis. Harper. & Row.
Yukl, G. A. (2010). Leadership in organizations (5th ed.). Prentice-Hall.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.
