แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ : มรดกทางวัฒนธรรมกับการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยว ทางวัฒนธรรมนครศรีธรรมราช

บทคัดย่อ

การศึกษาแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ มรดกทางวัฒนธรรมกับการพัฒนาศักยภาพการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมนครศรีธรรมราชมีวัตถุประสงค์ในการวิจัย 1) เพื่อศึกษาบริบททั่วไปของแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ ประวัติความเป็นมา ความเชื่อชุมชน  พิธีกรรม ของแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ในจังหวัดนครศรีธรรมราช 2) เพื่อศึกษาศักยภาพการท่องเที่ยวทางวัฒนธรรมของแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ในจังหวัดนครศรีธรรมราช 3) การสร้างฐานการเรียนรู้แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์เพื่อส่งเสริมเป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม โดยใช้วิจัยการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative Research) โดยศึกษาเอกสารทางประวัติศาสตร์ การสำรวจสภาพพื้นที่ การสัมภาษณ์บุคคลที่เกี่ยวข้องกับแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ และผู้รู้ผู้เชี่ยวชาญ นำมาวิเคราะห์ สังเคราะห์  ถอดบทเรียนการพัฒนา โดยใช้กระบวนการการเรียนรู้และพัฒนารูปแบบการอนุรักษ์พัฒนา หาแนวทางสนับสนุนการเป็นแหล่งเรียนรู้ทางความเชื่อความศรัทธา 

ผลการวิจัยพบว่า แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์เมืองนครศรีธรรมราช มีคุณสมบัติครบองค์สามสามารถนำไปใช้ในการประกอบพิธีกรรมให้เข้มขลังมีจำนวน  6  แหล่ง  คือ  แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์บ่อน้ำวัดหน้าพระลาน  แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์บ่อน้ำวัดเสมาเมือง  แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์บ่อน้ำวัดเสมาชัย  แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์บ่อน้ำวัดประตูขาว  แหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ห้วยปากนาคราช  และแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ห้วยเขามหาชัย การพัฒนาต้องสร้างฐานการเรียนรู้ให้เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางวัฒนธรรม โดยใช้กระบวนการมีส่วนร่วมจากชุมชนและสังคม   การเตรียมความพร้อมที่จะต้องเป็นพื้นที่ที่ตั้งอยู่ให้ดูดีน่าศรัทธา สะดวกแก่การเข้าถึงคนในบริเวณนั้นมี   ความผูกพันมีสำนึกต่อชุมชนค่อนข้างเข้มข้น มีพลังขับเคลื่อน เคลื่อนไหวกิจกรรม มีฐานความคิด ความเชื่อความศรัทธาในแหล่งน้ำศักดิ์สิทธิ์ที่มีพลังมากพอ จัดกิจกรรมความเชื่อ กิจกรรมเชิงกระบวนการทางสังคมให้เกิดภาพลักษณ์เชิงบวกทั้งต่อแหล่งน้ำและต่อชุมชนอย่างต่อเนื่อง