An Analytical Study of Virtue and Ethics in Western and Eastern Concepts and Theories
Keywords:
virtue and ethics, the west and the east, concept and theoryAbstract
This article aims to answer questions about virtue and ethics in the West and the East. It concludes that the virtue and ethics in Western and Eastern concepts and theories are different i.e. western philosophers have built virtue and ethics theories on the assumption that human beings are logical. The virtue and ethics, as seen from the East, are based on faith and wisdom. The virtue and ethics are faith, often attached to the truth of God. Morals and ethics from wisdom are tied to the truth of natural laws.
References
กีรติ บุญเจือ. (2528). จริยศาสตร์สำหรับผู้เริ่มเรียน. กรุงเทพฯ: ไทยวัฒนาพานิช.
จวงจื่อ. (2545). วิถีแห่งเต๋าของจวงจื่อ. (พิมพ์ครั้งที่ 2). (ปกรณ์ ลิมปนุสรณ์, แปลและเรียบเรียง). กรุงเทพฯ: ส่องสยาม.
ชัชชัย คุ้มทวีพร. (2540). จริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย
ชัชชัย คุ้มทวีพร. (2547). จริยศาสตร์ว่าด้วยคุณธรรม: ข้อจำกัดในการเป็นทฤษฎีจริยศาสตร์ที่สมบูรณ์. วารสารสังคมศาสตร์ ปีที่ 35 ฉบับที่ 1 (มกราคม - มิถุนายน).
เดือน คำดี. (2545). ศาสนศาสตร์. กรุงเทพฯ: มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์. (2545). ศาสนาและปรัชญาในจีน ทิเบต และญี่ปุ่น. กรุงเทพฯ: สุขภาพใจ
ทวีวัฒน์ ปุณฑริกวิวัฒน์. (2530). ปรัชญาเมธีพุทธทาสภิกขุ. กรุงเทพฯ: ปารมิตา.
ทองหล่อ วงษ์ธรรมา. (2538). ปรัชญาอินเดีย. กรุงเทพฯ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮาส์.
ทองหล่อ วงษ์ธรรมา. (2538). ปรัชญาจีน. กรุงเทพ: โอ.เอส.พริ้นติ้งเฮาส์.
เนื่องน้อย บุณยเนตร. (2539). จริยศาสตร์ตะวันตก : ค้านท์ มิลล์ ฮอบส์ รอลส์ ชาร์ทร์. กรุงเทพฯ : จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ประเวส วะสี, (บรรณาธิการ). (2547). ธรรมชาติของสรรพสิ่ง: การเข้าถึงความจริงทั้งหมด. กรุงเทพฯ: มูลนิธิสดศรี-สฤดิ์วงศ์.
ประเวส วะสี. (2550). ความเป็นมนุษย์กับการเข้าถึงสิ่งสูงสุด: ความจริง ความงาม ความดี. กรุงเทพฯ: กรีนปัญญาณ.
พจนา จันทรสันติ. (2544). วิถีแห่งเต๋า. (พิมพ์ครั้งที่ 15). กรุงเทพฯ: เคล็ดไทย.
พระธรรมโกศาจารย์ (ประยูร ธมฺมมจิตฺโต). (2550). ปรัชญากรีก:บ่อเกิดภูมิปัญญาตะวันตก. (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ศยาม.
พระราชวรมุนี (ประยุทธฺ ปยุตฺโต). (2529). พุทธธรรมซ ฉบับปรับปรุงและขยายความ. กรุงเทพฯ: มหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย.
พระธรรมปิฎก (ป.อ. ปยุตฺโต). (2545). ธรรมนูญชีวิต: พุทธธรรมเพื่อชีวิตที่ดีงาม. กรุงเทพฯ: กองทุนรักษ์ธรรม.
พุทธทาสภิกขุ. (ม.ป.ป.). ปฏิจจสมุปบาท: หลักปฏิบัติอริยสัจจ์ที่สมบูรณ์แบบ. กรุงเทพฯ: ธรรมสภา.
ยุค ศรีอารยะ, นามแฝง. (2551). เต๋าแห่งสังคมศาสตร์: รื้อรากวัฒนธรรมตะวันตกด้วยทฤษฎีระบบโลกและเต๋าแห่งฟิกสิกส์. กรุงเทพฯ: เจี้ยน เทียน เจิน.
ราชบัณฑิตยสถาน. (2539). พจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ.2525. (พิมพ์ครั้งที่ 6). กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
วศิน อินทสระ. (2549). พุทธจริยศาสตร์. กรุงเทพฯ: ธรรมดา.
วิทย์ วิศทเวทย์. (2519). จริยศาสตร์เบื้องต้น:มนุษย์กับปัญหาจริยธรรม. กรุงเทพฯ: อักษรเจริญทัศน์.
วิทย์ วิศทเวทย์. (2549). ชีวิตที่ดี. วารสารสมาคมปรัชญาและศาสนาแห่งประเทศไทย 1 : 2 ? 21.
สุนทร ณ รังสี. (2521). ปรัชญาอินเดีย : ประวัติและลัทธิ. กรุงเทพฯ: พิพิธวิทยา.
สุนทร ณ รังสี. (2550). พุทธปรัชญาจากพระไตรปิฎก. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรมหาวิทยาลัย.
สุรพศ ทวีศักดิ์. (2544). การศึกษาเชิงประยุกต์แนวคิดเรื่องปัญญาภาคปฏิบัติของอริสโตเติล. วิทยานิพนธ์ ปริญญาศิลปศาสตรมหาบัณฑิต บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สุรพศ ทวีศักดิ์. (บรรณาธิการ). (2547). ความเรียงใหม่รื้อสร้างปรัชญาตะวันออก. กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
อาร์ซี เจ. บาห์ม. (ม.ม.ป.). คำสอนหลักของขงจื้อ. (พิมพ์ครั้งที่ 2 ). (ครองแผน ไชยธนะสาร, บรรณาธิการแปล). กรุงเทพฯ: เดลฟิ.
Comman, Jame W, Lehrer, Keith and Pappas, George S. (1982). Philosophical Problems And Argument: An Introduction. New York: Macmillan Pubishing Co., Inc.
Makie, J.L. (1983). Ethics: Inventing Right and Wrong. Singapore: Penguin Books.
Moore, C.A. (1944). Philosophy: East and West. Princeton: Princeton University Press.
Pojman, Louis. (1995). Ethics: Discovering Right and Wrong. Belmont. California: Wadsworth.
Rachels, Jame. (1993). The Element of Moral Philosophy. 2ndEd. New York: McGraw-Hill,Inc.
