ปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขัง ของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ

บทคัดย่อ

การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์หลักเพื่อศึกษาปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ ประชากรที่ใช้ในการวิจัยคือเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จำนวน 80 คน เครื่องมือที่ใช้ในการเก็บรวบรวมข้อมูล คือ แบบสอบถาม ประกอบไปด้วยเนื้อหา 3 ส่วน สถิติที่ใช้ในการวิเคราะห์ข้อมูล คือ สถิติพรรณนา ได้แก่ จำนวน ร้อยละ ค่าเฉลี่ย และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน สำหรับข้อมูลทั่วไปของประชากร สถิติเชิงอนุมาน ได้แก่ T-test และ F-test สำหรับการเปรียบเทียบปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ ที่จำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา กลุ่มงาน ประสบการณ์ทำงาน และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน
ผลการวิจัย พบว่า ปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ โดยภาพรวมอยู่ในระดับปานกลาง (μ = 3.44, σ = 0.56) และเมื่อพิจารณารายด้าน พบว่า ด้านที่มีค่าเฉลี่ยสูงสุดคือด้านเจ้าหน้าที่ผู้ปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขัง (μ = 3.53, σ = 0.75) รองลงมา คือ ด้านการบริหารจัดการ (μ = 3.48, σ = 0.75) และด้านที่มีค่าเฉลี่ยน้อยที่สุด คือ ด้านสถานที่ (μ = 3.34, σ = 0.89) ผลการเปรียบเทียบปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ ที่จำแนกตามเพศ อายุ ระดับการศึกษา กลุ่มงาน ประสบการณ์ทำงาน และรายได้เฉลี่ยต่อเดือน โดยภาพรวมพบว่าเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว จังหวัดชัยภูมิ ที่มีเพศ อายุ ระดับการศึกษา กลุ่มงาน ประสบการณ์ทำงาน และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนที่แตกต่างกัน มีปัญหาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขัง ไม่แตกต่างกัน ข้อเสนอแนะ แนวทางการพัฒนาการปฏิบัติงานด้านการพัฒนาพฤตินิสัยผู้ต้องขังของเจ้าพนักงานเรือนจำอำเภอภูเขียว ได้แก่ ควรมีนโยบายด้านการแก้ไขฟื้นฟูผู้ต้องขังที่ชัดเจนเป็นรูปธรรมและควรมอบหมายให้มีหน่วยงานใดหน่วยงานหนึ่งในเรือนจำ ดำเนินการ