Study on the Impact of 5G Technology on the Use of Educational Applications for Teaching and Learning of Students at Phanomwan College of Technology
Keywords:
5G technology, application use, teaching and learningAbstract
The study titled "Study of the Impact of 5G Technology on the Use of Educational Applications for Teaching and Learning among Students at Phanomwan College of Technology" aims to: 1. Examine personal background information relevant to educational application Use among students at Phanomwan College of Technology. 2. Investigate factors influencing the Use of educational applications for teaching and learning. 3. Study the impact of 5G technology on educational application development. This research utilized a survey methodology. The sample consisted of 402 students from Phanomwan College of Technology. Data were collected using questionnaires and analyzed with descriptive and inferential statistics, including percentages, means, and standard deviations.
Findings showed that most respondents were male (238 individuals, 59.2%), second-year students (241 individuals, 59.95%), and enrolled primarily in the Faculty of Business Administration (176 individuals, 43.78%). Smartphones were commonly used by 241 respondents (59.95%). Factors influencing the development of educational applications showed high overall agreement (mean =4.09), with strong agreement on improving the learning process (mean = 4.25). The overall impact of 5G technology on educational application development was also rated highly (mean = 4.10), particularly in the area of improved speed and performance for future educational software (mean = 4.64).
References
เฉลิมพล ภุมรินทร์. (2550). การพัฒนาบทเรียนผ่านเว็บแบบผสมผสาน วิชาวิทยาศาสตร์ เรื่อง อายุทางธรณีวิทยา ซากดึกดำบรรพ์ และการลำดับชั้นหิน สำหรับนักเรียนมัธยมศึกษาตอนปลาย (ช่วงชั้นที่ 4). (วิทยานิพนธ์ปริญญามหาบัณฑิตที่ไม่มีการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยศิลปากร.
ชุดา มาลาสาย. (2562). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนเพื่อเสริมสร้างความสามารถในการแก้ปัญหาอย่างสร้างสรรค์ทางคณิตศาสตร์ของนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาปีที่6โรงเรียนสว่างแดนดิน. สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาขั้นพื้นฐาน กระทรวงศึกษาธิการ.
ณัฐวัฒน์ ด้วงฉุน. (2565). การพัฒนารูปแบบการเรียนการสอนผ่านชุมชนเรียนรู้วิชาชีพ โดยใช้เทคโนโลยีดิจิทัลเพื่อส่งเสริมความสามารถในด้านการสอน สำหรับนักศึกษาหลักสูตรครุศาสตร์อุตสาหกรรมในสถาบันอุดมศึกษา. (วิทยานิพนธ์ปริญญาปรัชญาดุษฎีบัณฑิตที่ไม่มีการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยนเรศวร.
ณัฐศักดิ์ จันทร์ผล. (2552). การพัฒนารูปแบบการบริหารงานสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาที่เน้นการกระจายอำนาจ. (วิทยานิพนธ์ปริญญาดุษฎีบัณฑิตที่ไม่มีการตีพิมพ์). มหาวิทยาลัยสยาม.
ทิศนา แขมมณี. (2550). ศาสตร์การสอนองค์ความรู้เพื่อการจัดกระบวนการเรียนรู้ที่มีประสิทธิภาพ (พิมพ์ครั้งที่ 6). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
ทิศนา แขมมณี. (2558). ศาสตร์การสอน (พิมพ์ครั้งที่ 19). สำนักพิมพ์แห่งจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
เทอดพงษ์ แดงสี และ พิสิฐ พรพงศ์เตชวาณิช. (2562). 5G: เทคโนโลยีการสื่อสารแห่งทศวรรษหน้า. วารสารวิชาการเทคโนโลยีอุตสาหกรรม, 15(2), 162-180.
ธนชพร พุ่มภชาติ, ธนารักษ์ สารเถื่อนแก้ว, สุทธิพงษ์ มากุล, รัตนา บุญเลิศพรพิสุทธ์, และ สุกัญญา สมมณีดวง. (2563). การจัดการศึกษาไทยในยุค 5G. วารสารวิชาการมหาวิทยาลัยอีสเทิร์นเอเชีย ฉบับสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 10(3), 31-38.
บุญชม ศรีสะอาด. (2554). หลักการวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 9). สุวิริยาสาส์น.
ภารดี รัตนวิบูลย์สม และ บุญรัตน์ แผลงศร. (2565). การเรียนการสอนออนไลน์ผ่านแอปพลิเคชันในยุค 5G. วารสารครุพิบูล, 9(2), 1-10.
ยุทธ์ ไกยวรรณ. (2544). พื้นฐานการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). สุวิริยาสาส์น.
รัชนีวรรณ ชาวนา. (2562). 5G เทคโนโลยีขับเคลื่อนการปฏิวัติอุตสาหกรรมครั้งที่ 4 สู่ไทยแลนด์ 4.0. วารสารนวัตกรรมสังคม, 2(2), 93–111.
วิทยา วาโย, อภิรดี เจริญนุกูล, ฉัตรสุดา กานกายันต์, และ จรรยา คนใหญ่. (2563). การเรียนการสอนแบบออนไลน์ภายใต้สถานการณ์แพร่ระบาดของไวรัส COVID-19: แนวคิดและการประยุกต์ใช้จัดการเรียนการสอน. วารสารศูนย์อนามัยที่ 9.14(34), 285-298.
สำนักงานคณะกรรมการกิจการกระจายเสียงกิจการโทรทัศน์และกิจการโทรคมนาคมแห่งชาติ. (2563). ความพร้อมของอุตสาหกรรมในการนำเทคโนโลยี 5G มาใช้ในประเทศไทย. https://www.nbtc.go.th/Information
Anderson, T. P. (1997). Using models of instruction. In C. R. Dills & A. J. RomisZowski (Eds.), Instructional Development Paradigms. Educational Technology Publications.
Brown, W. B., & Moberg, D. J. (1980). Organizational theory and management: A macro approach. John Wiley & Sons.
Joyce, B., & Weil, M. (1986). Models of teaching (3rd ed.). Prentice-Hall.
Li, F. & Wang, C. (2023). Artificial intelligence and edge computing for teaching quality evaluation based on 5G-enabled wireless communication technology. Journal of Cloud Computing 12(45), 1-17. https://doi.org/10.1186/s13677-023-00418-6
Likert, R. (1932). A technique for the measurement of attitudes. Archives of Psychology, 22 140, 55.
Mourshed, M., Farrell, D., & Barton, D. (2013). Education to employment: Designing a system that works. McKinsey & Company.
Tran, T., Nguyen, C. H., & My Nguyen, L. T. (2022). Educational innovation in Vietnam: opportunities and challenges of the fourth industrial revolution. Routledge. https://doi.org/10.4324/9781003202424
Turoff, M., & Hiltz, S. R. (1995). Computer-based Delphi processes. In M. Adler & E. Ziglio (Eds.), Gazing into the Oracle: The Delphi Method and Its Application to Social Policy and Public Health (pp. 56-85). Jessica Kingsley.
Yamane, T. (1973). Statistics: An introductory analysis (3rd ed.). Harper & Row.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2025 Siam University
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
