ความคิดเห็นของผู้ใช้บริการที่มีต่อการจัดการภาพลักษณ์กับคุณภาพการให้บริการของธุรกิจ Wedding ในจังหวัดขอนแก่น
คำสำคัญ:
ธุรกิจงานแต่งงาน, ภาพลักษณ์, คุณภาพการให้บริการบทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้เพื่อศึกษาระดับความคิดเห็นของผู้ใช้บริการเกี่ยวกับ 1) การจัดการภาพลักษณ์ 2) คุณภาพการให้บริการ 3) เปรียบเทียบความคิดเห็นของผู้ใช้บริการเกี่ยวกับการจัดการภาพลักษณ์กับ คุณภาพการให้บริการที่มี เพศ อายุ อาชีพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกัน และ 4) ข้อเสนอแนะของ ผู้ใช้บริการเกี่ยวกับการจัดการภาพลักษณ์และคุณภาพการให้บริการของธุรกิจเวดดิ้ง (Wedding) ในจังหวัด ขอนแก่น กลุ่มตัวอย่าง คือ ผู้ใช้บริการของธุรกิจเวดดิ้งในจังหวัดขอนแก่น ในปี พ.ศ. 2556 จำนวน 379 คน เครื่องมือที่ใช้ คือแบบสอบถาม การวิเคราะห์ข้อมูล ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน และ t-test, One-Way ANOVA ผลการวิจัย พบว่า
- ระดับความคิดเห็นของผู้ใช้บริการเกี่ยวกับการจัดการภาพลักษณ์ของธุรกิจ Wedding ใน จังหวัดขอนแก่น โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (
= 3.62) และเมื่อพิจารณาเป็นรายด้าน พบว่า อยู่ในระดับมากทุกด้าน โดยเรียงลำดับตามค่าเฉลี่ยจากมากไปหาน้อย ดังนี้ ด้านสถานที่ (
- ระดับความคิดเห็นของผู้ใช้บริการเกี่ยวกับคุณภาพการให้ บริการของธุรกิจ Wedding ใน จังหวัดขอนแก่น โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก (
- ผู้ใช้บริการที่มีเพศ อายุ อาชีพ และรายได้เฉลี่ยต่อเดือนแตกต่างกัน พบว่า มีความคิดเห็น เกี่ยวกับการจัดการภาพลักษณ์กับคุณภาพการให้ บริการที่มีผลต่อการตัดสินใจใช้บริการของธุรกิจ Wedding ในจังหวัดขอนแก่น แตกต่างกัน อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ระดับ .05 ส่วนเพศและอายุ มีความคิดเห็นด้านสถานที่ ด้านนโยบายการดำเนินงาน และด้านความสะดวกที่ได้รับจากการบริการไม่แตกต่างกัน
- ข้อเสนอแนะของผู้ใช้บริการเกี่ยวกับการจัดการภาพลักษณ์กับคุณภาพการให้บริการของธุรกิจ Wedding ในจังหวัดขอนแก่น พบว่า ข้อเสนอแนะของผู้ใช้บริการต่อการจัดการภาพลักษณ์ ที่มีค่าความถี่มากที่สุด ได้แก่ ด้านความสัมพันธ์กับกลุ่มเป้าหมาย ส่วนข้อเสนอแนะที่มีค่าความถี่ต่ำสุด ได้แก่ ด้านสถานที่ และข้อเสนอแนะของคุณภาพการให้บริการ ที่มีค่าความถี่มากที่สุด ได้แก่ ด้านความสะดวกที่ได้รับจากการบริการ และส่วนข้อเสนอแนะที่มีค่าความถี่ต่ำสุด ได้แก่ ด้านบุคลิกภาพผู้ให้บริการ
References
จิรพร สุเมธีประสิทธิ์ และคณะ. (2547). การตลาดสำหรับธุรกิจบริการ. กรุงเทพฯ: พัฒนาวิชาการ.
ฉัตรศิริ ปิยะพิมลสิทธิ์. (2548). การใช้ SPSS เพื่อการวิเคราะห์ข้อมูล. กรุงเทพฯ: คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์.
ฉัตยาพร เสมอใจ. (2548). การจัดการและการตลาดบริการ. กรุงเทพฯ: ซีเอ็ดยูเคชั่น.
ที่ว่าการอำเภอจังหวัดขอนแก่น. (2556). คู่จดทะเบียนสมรสจังหวัดขอนแก่น. ขอนแก่น: ที่ว่าการอ าเภอ จังหวัดขอนแก่น.
บุญชม ศรีสะอาด. (2545). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ปิยะพร อัศวหฤทัย. (2556). การสื่อสารทางการตลาดแบบผสมผสานที่มีผลต่อการใช้บริการสตูดิโอ ถ่ายภาพแต่งงานของผู้บริโภคในเขตกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
ปัทมา รบเลิศ. (2550). ความต้องการใช้บริการธุรกิจจัดงานแต่งงานแบบครบวงในอำเภอเมือง จังหวัดลำปาง. การค้นคว้าแบบอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยโยนก.
รัศมี สุขประเสริฐ. (2551). ผลกระทบของค่านิยมขององค์กรและคุณภาพการให้บริการที่มีต่อภาพลักษณ์องค์กรของธุรกิจโรงแรมในภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วิทยานิพนธ์ การจัดการมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
ลัดดา มงคลชัยวิวัฒน์. (2552). ศูนย์กลางการจดังานวิวาห์นานาชาติพร้อมรีแบรนด์สู่การเป็น Total Wedding Solution Provider. สืบค้นเมื่อ 26 ตุลาคม 2557, จาก http://www.thaipr.net/nc/readnews.aspx?newsid=31F4C08E3A952E57707652303147&qu ery=IqLNp6rTw+jHwiI.
วรรณชนก จันทชุม. (2545). สถิติประยุกต์ทางพฤติกรรมศาสตร์.ขอนแก่น : มหาวิทยาลัยขอนแก่น.
สมนึก ภัททิยธนี. (2546). สถิติพื้นฐานเพื่อการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 2). มหาสารคาม : มหาวิทยาลัย มหาสารคาม.
สมนึก ภัททิยธนี. (2544). การวัดผลการศึกษา. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
สมิต สัชฌุกร. (2546). ศิลปะการให้บริการ. กรุงเทพฯ: วิญญูชน.
อารยา ปัญญานุวัฒน์. (2552). ปัจจัยส่วนประสมทางการตลาดที่มีผลต่อการตัดสินใจเลือกใช้บริการจากผู้รับจัดการงานแต่งงานในจงัหวดัเชียงใหม่. การค้นคว้าแบบอิสระ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
Herzberg, F. et. al. (1959). The Motivation to Work (2nd ed.). New York: John Wiley and Sons.
Yamane, T. (1973). Statistics: An Introductory Analysis. New York: Harper and Row
Downloads
เผยแพร่แล้ว
How to Cite
ฉบับ
บท
License
Copyright (c) 2016 เทียมหทัย แซ่ตั้ง
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “สยามวิชาการ” เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
