The Organizational Communication on Organizational Climate and Job Satisfaction of the Teachers in a Private School in Samut Prakarn
Keywords:
organizational communication, organizational climate, job satisfactionAbstract
The research aimed to study to what extent the organizational communication had an effect on organizational climate and job satisfaction of the teachers in a private school in Samutprakarn and to what extent personal data had an effect on job satisfaction of the teachers in a private school in Samutprakarn. The sample group consisted of 350 teachers of private schools in Region 1 of Samutprakarn Province. The instrument consisted of questionnaires asking about the respondents’ personal data, organizational communication, organizational climate, and job satisfaction. Statistics used for the study included frequency, percentage, mean, Independent Sample t-test, and One-way Analysis of Variance, and Structural equation modeling.
From the analysis, the findings indicated that most of the respondents were female teachers whose age ranged from 31 to 40 years. The highest level of education was bachelor’s degree. The length of their employment was over 3 years. Their monthly income was 10,000 – 15,000 baht. They taught in primary level of education.
From the analysis of respondents’ personal data, the findings indicated that organizational communication had an effect on organizational climate. T-value was 13.64 at the significance level of 0.01. The organizational communication affected job satisfaction of the teachers of private schools in Samutprakarn Province. T-value was 3.75 at the significance level of 0.01. The organizational climate had an effect on job satisfaction of the teachers of private schools in Samutprakarn Province. T-value was 3.54 at the significance level of 0.01. (** P-values < 0.01 which meant that T-Value < -2.58 and T-Value > 2.58 ) (Diamantopoulos & Siguaw, 2000).
References
ขุนทอง จริตพันธ์. (2546). ความสัมพันธ์ระหว่างพฤติกรรมผู้นำของผู้บริหารกับบรรยากาศองค์กรของ วิทยาลัยการอาชีพและวิทยาลัยสารพัดช่างในกลุ่มภาคกลางสังกัดกรมอาชีวศึกษา. วิทยานิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยราชภัฎนครปฐม.
จุฬารัตน์ เสกนำโชค. (2548). ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์กรและความพึงพอใจในการ ปฏิบัติงานของพนักงานในสายงานบัญชี บริษัทเอกชนในกรุงเทพมหานคร. วิทยานิพนธ์ บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรจน์.
ณัชชา พัฒนะนุกิจ. (2545). รูปแบบการสื่อสารภายในองค์กรที่มีผลต่อการปฏิบัติงานของพนักงาน: กรณี ศึกษานิตยสารดิฉัน. วิทยานิพนธ์วารสารศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหาร สื่อสารมวลชน. คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
นงลักษณ์ วิรัชชัย. (2542). โมเดลลิสเรล สถิติวิเคราะห์ส าหรับการวิจัย (พิมพ์ครั้งที่ 3). กรุงเทพฯ: จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย.
นภาพร ปวงสุข. (2550). ความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของครูระดับปฐมวัยโรงเรียนเอกชน จังหวัด สมุทรปราการ. ภาคนิพนธ์ปริญญาครุศาสตร์มหาบัณทิต สาขาบริหารการศึกษา. บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยราชภัฎธนบุรี.
มานิดา คำจีน. (2547). การสื่อสารภายในองค์กรที่มีผลต่อความพึงพอใจในการปฏิบัติงานของพนักงาน รายเดือน กรณีศึกษา บริษัท วาไทยอุตสาหกรรม จำกัด (มหาชน). รายงานโครงการเฉพาะ บุคคล คณะวารสารศาสตร์และสื่อสารมวลชน. บัณฑิตศึกษา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์.
ปรียาพร วงศ์อนุโรจน์. (2548). จิตวิทยาอุตสาหกรรม. กรุงเทพฯ: ศูนย์สื่อเสริมกรุงเทพ.
พิบูล ทีปะปาล. (2550). พฤติกรรมองค์กรสมัยใหม่. กรุงเทพฯ:อมรการพิมพ์.
รสสุคนธ์ รุดชาด. (2550). ความสัมพันธ์ระหว่างบรรยากาศองค์การกับความพึงพอใจของครูในโรงเรียน ที่จัดการเรียนการสอน ช่วงชั้นที่ 3 และ 4 สังกัดสำนักงานเขตพื้นที่การศึกษาลำปาง เขต 2. วิทยานิพนธ์ครุศาสตร์มหาบัณฑิต สาขาการบริหารการศึกษา. คณะครุศาสตร์มหาวิทยาลัยราชภัฏลำปาง.
รุ่ง แก้วแดง. (2541). ปฏิวัติการศึกษาไทย. กรุงเทพฯ: มติชน.
ลดาวัลย์ วัฒนสานติ์. (2540). ศึกษาความพึงพอใจของพนักงานต่อการสื่อสารภายในองค์กร ศึกษา กรณีเครือบริษัทเจริญโภคภัณฑ์ จำกัด ณ ที่ทำการ อาคาร ซี.พี. ทาวเวอร์. วิทยานิพนธ์ นิเทศศาสตรธุรกิจมหาบัณฑิต สาขานิเทศศาสตร์ธุรกิจ. บัณฑิตวิทยาลัย มหาวิทยาลัยธุรกิจบัณฑิตย์.
วรรณทนีย์ สุขวิบูลย์. (2548). บรรยากาศองค์กรที่มีความสัมพันธ์กับพึงพอใจและพฤติกรรมการทำงาน ของพนักงานธนาคารไทยธนาคาร จำกัด (มหาชน) สำนักงานใหญ่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต สาขาวิชาการจัดการ. มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ.
สมยศ นาวีการ. (2547). ทฤษฏีองค์กร (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: บรรณกิจ1991.
อัญญา ศรีสมพร. (ม.ป.ป.). บทความการศึกษาสร้างคน คนสร้างชาติ. สืบค้นเมื่อ 17 พฤศจิกายน 2553, จาก http://elearning.spu.ac.th/allcontent/hrm483/text/03.htm
Bartz, A. E. (1999). Basic Statistical Concept. New Jersey: Prentice-Hall, Inc.
Daneil, K. and Robert, L. K. (1966). The Social Psychology of Organizations. New York: Wiley.
Diamantopoulos, A. and Siguaw, J. A. (2000). Introducing Lisrel: A guide for the uninitiated. London: Sage Publications. ฃLitwin, G. H. and Stringer, R. A. (1968). Motivation and Organizational Climate. Boston: Harvard University.
Muchinsky, P. M. (1977). Organizational Communication: Relationship to Organizational Climate and Job Satisfaction. Academy of Management Journal, 20(4),592-607.
Nunnally, J. C. (1978). Psychometric Theory (2nd ed.). New York: McGraw-Hill.
Piscopo, B. (1994). Organizational climate, communication, and role strain in clinical nursing faculty. Journal of Professional Nursing, 10(2), 113-119.
Robbins, S. P. and Judge, T. A. (2008). Essentials of organizational behavior (9th ed.). New Jersey: Prentice Hall.
Smith, P. C., Kendal, L. M., and Hulin, C. L. (1969). The Measurement of Satisfaction in work and Retirement. Chicago: Rand McNally.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2013 ดวงใจ ธีรไกรศร

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน