การตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพ อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา
คำสำคัญ:
ผลิตภัณฑ์ชุมชน, การตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชน, การท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1. เพื่อศึกษาพฤติกรรมนักท่องเที่ยวต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในพื้นที่การท่องเที่ยวอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา 2. เพื่อเสนอแนวทางการพัฒนากลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชนเชื่อมโยงกับการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา โดยมีกระบวนการวิจัยแบบผสมผสานระหว่างการวิจัยเชิงปริมาณและการวิจัยเชิงคุณภาพ ดำเนินการเก็บข้อมูลด้วยแบบสอบถามนักท่องเที่ยวในพื้นที่ จำนวน 400 คน การสัมภาษณ์ภาคีเครือข่ายด้านการท่องเที่ยว ผู้ประกอบการผลิตภัณฑ์ชุมชน ตัวแทนหน่วยงานภาครัฐและเอกชนที่เกี่ยวข้อง วิเคราะห์ข้อมูลด้วยเครื่องมือทางสถิติ ได้แก่ ค่าเฉลี่ย ร้อยละ และส่วนเบี่ยงเบนมาตรฐาน ถอดบทเรียนด้วยกระบวนการจัดการความรู้ และการวิเคราะห์ข้อมูลแบบอุปนัย
ผลการวิจัย พบว่า (1) พฤติกรรมนักท่องเที่ยวต่อการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ชุมชนในพื้นที่การท่องเที่ยวอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา ซื้อบ้างไม่ซื้อบ้าง (ร้อยละ 68.00) ซื้อเพื่อบริโภคเอง (ร้อยละ 44.00) นิยมซื้อของกิน (ร้อยละ 46.34) ซื้อจากร้านค้าในแหล่งท่องเที่ยว (ร้อยละ 37.12) ใช้จ่ายไม่เกิน 500 บาทต่อครั้ง (ร้อยละ 37.50) ปัจจัยต่อการตัดสินใจซื้อ คือ ราคา (ร้อยละ 45.25) ชนิดของสินค้าต้องการซื้อ คือ อาหารหรือเครื่องดื่มสุขภาพ (ร้อยละ 53.28) ลักษณะของผลิตภัณฑ์ที่ต้องการมากที่สุด คือ เป็นวัตถุดิบในท้องถิ่น ผลิตและจำหน่ายโดยคนในท้องถิ่น (ร้อยละ 39.75) (2) แนวทางการพัฒนากลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาด ระดับความพึงพอใจต่อปัจจัยทางการตลาดผลิตภัณฑ์ชุมชนเพื่อส่งเสริมการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพ อำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา ใน 7 ด้าน ได้แก่ ด้านผลิตภัณฑ์ ด้านราคา ด้านช่องทางการจัดจำหน่าย ด้านการส่งเสริมการตลาด ด้านบุคคล ด้านการนำเสนอกายภาพ และด้านบริหารจัดการ โดยภาพรวมอยู่ในระดับมาก ( = 3.77) จำแนกเป็นรายด้าน พบว่า ด้านบริหารจัดการ มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (
= 3.88) อยู่ในระดับมาก พิจารณารายข้อ พบว่า สินค้าผลิตโดยชุมชนและเป็นเจ้าของโดยชุมชน มีค่าเฉลี่ยสูงสุด (
= 3.91) อยู่ในระดับมาก โดยแนวทางการพัฒนากลยุทธ์ส่วนประสมทางการตลาดประกอบด้วย การพัฒนาผลิตภัณฑ์ให้มีมาตรฐาน สื่อสารการตลาดให้เกิดการยอมรับโดยเฉพาะในประเด็นสุขภาพ ขยายช่องทางการจัดจำน่ายที่หลากหลาย และเชื่อมโยงทรัพยากรตลอดจนภาคีการท่องเที่ยวและผู้ประกอบการในพื้นที่ให้เกิดประสิทธิภาพสูงที่สุด
เอกสารอ้างอิง
กฤษณะ ดาราเรือง. (2560). การพัฒนาผลิตภัณฑ์และกลยุทธ์ทางการตลาดวิสาหกิจชุมชนบ้านเขาแหลม จังหวัดนครสวรรค์. มหาวิทยาลัยเจ้าพระยา.
คคนานต์ ฉิมหาด. (2560). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ OTOP กรณีศึกษาผลิตภัณฑ์ OTOP ในภาคกลาง. มหาวิทยาลัยรามคำแหง.
ชุติมา นิ่มนวล. (2563). ปัจจัยที่มีผลต่อพฤติกรรมการเลือกซื้อผลิตภัณฑ์ OTOP กรณีศึกษา : ผลิตภัณฑ์ OTOP จังหวัดพระนครศรีอยุธยา. มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
เถกิงศักดิ์ ชัยชาญ. (2555). การจัดการโลจิสติกส์สสำหรับการท่องเที่ยวในอำเภอวังน้ำเขียว จังหวัดนครราชสีมา. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีสุรนารี.
บุญเลิศ จิตตั้งวัฒนา. (2555). การจัการด้านการตลาดอุตสาหกรรมการท่องเที่ยว. หจก. เฟิร์นข้าหลวง พริ้นติ้ง แอนด์ พับลิชชิ่ง.
สมาคมไทยท่องเที่ยวเชิงอนุรักษ์และผจญภัย (สทอ.). (2546). การศึกษาแนวทางการพัฒนาบริการท่องเที่ยวเชิงส่งเสริมสุขภาพในที่พักแรม. https://so03.tci-thaijo.org/index.php/jmscrru/article/view/128288
สํานักประสานงานการพัฒนาอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและเศรษฐกิจสร้างสรรค์. (2564, 19 ตุลาคม). COVID-19 ต่อภาคการท่องเที่ยวไทย ผลกระทบและแนวทางการแก้ปัญหา. https://www.mots.go.th/download/BannerLink/PBVol01Covid_DigitalEd.pdf
ศิริวรรณ เสรีรัตน์, ศุภร เสรีรัตน์, องอาจ ปทะวานิช, และ ปริญ ลักษิตานนท์. (2546). การบริหารการตลาดยุคใหม่. ธรรมสาร.
Booms, B. H. & Bitner, M. J. (1981). Marketing strategies and organization structures for service firms. In Marketing of Services. (pp.47-51). Chicago: American Marketing Association.
Kotler, P. (1997). Marketing management: analysis, planning, implementation and control. (9th ed.). A Simon & Schuster Company.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 มหาวิทยาลัยสยาม
อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน
