แนวทางการพัฒนาอาชีพในผู้สูงอายุของพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลท่างาม อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรี
DOI:
https://doi.org/10.60101/jla.2025.6.2.7618คำสำคัญ:
แนวทางการพัฒนาอาชีพ , ผู้สูงอายุ, การมีส่วนร่วมของประชาชนบทคัดย่อ
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาบริบท สภาพปัญหาและทรัพยากรท้องถิ่นที่เกี่ยวข้องต่อการพัฒนาอาชีพ 2) เพื่อศึกษาสถานการณ์การทำงานตั้งแต่อดีต จนถึงปัจจุบัน ของผู้สูงอายุ 3) เพื่อศึกษากระบวนการมีส่วนร่วมต่อการพัฒนาอาชีพและการทำงานของผู้สูงอายุ 4) เพื่อศึกษาปัญหาและแนวทางการพัฒนาอาชีพในผู้สูงอายุในพื้นที่องค์การบริหารส่วนตำบลท่างาม อำเภออินทร์บุรี จังหวัดสิงห์บุรีเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ เครื่องมือในการวิจัยคือแบบสัมภาษณ์แบบกึ่งโครงสร้างผู้ให้ข้อมูลหลักจะแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม คือ กลุ่มเจ้าหน้าที่หน่วยงานทางภาครัฐที่มีส่วนเกี่ยวข้องและกลุ่มผู้สูงอายุที่มีงานทำและไม่มีงานทำในพื้นที่ รวมทั้งสิน 14 ท่าน วิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการเชิงพรรณนา ผลการศึกษาพบว่า 1) บริบทในพื้นที่ตำบลท่างามเป็นชุมชนชนบทในพื้นที่ราบลุ่ม เหมาะแก่การเกษตร ประชาชนโดยเฉพาะผู้สูงอายุยังคงทำงานงานที่ใช้แรงน้อยและเหมาะสมกับศักยภาพทางร่างกาย โดยเน้นใช้ภูมิปัญญาท้องถิ่น และได้รับการสนับสนุนผ่านศูนย์กิจกรรม โรงเรียนผู้สูงอายุ และโครงการพัฒนาอาชีพจากภาครัฐ 2) สถานการณ์ของผู้สูงอายุในตำบลท่างามยังคงมีผู้สูงอายุยังมีบทบาททางเศรษฐกิจ โดยทำอาชีพที่เหมาะสมกับสภาพร่างกาย แม้มีรายได้เสริม แต่ยังพึ่งพาบำนาญและลูกหลานอยู่มาก และประสบปัญหาสุขภาพ การเข้าถึงทักษะใหม่ และตลาดออนไลน์ 3) ด้านกระบวนการมีส่วนร่วมในการพัฒนาอาชีพเกิดจากความร่วมมือของรัฐ ชุมชน และผู้สูงอายุ โดยเน้นการมีส่วนร่วมในทุกขั้นตอน ทำให้ผู้สูงอายุรู้สึกมีคุณค่าและเป็นเจ้าของกระบวนการอย่างแท้จริง 4) แนวทางการพัฒนาอาชีพพบว่า ควรเน้นการฝึกอบรมอาชีพที่เหมาะกับศักยภาพผู้สูงอายุ ใช้ทรัพยากรในชุมชน เชื่อมโยงตลาดดิจิทัล สร้างแบรนด์ สนับสนุนทุน อุปกรณ์ และรวมกลุ่มเป็นวิสาหกิจชุมชนเพื่อความมั่นคงและยั่งยืน
เอกสารอ้างอิง
กรมกิจการผู้สูงอายุ. (2566). สถานการณ์ผู้สูงอายุไทย พ.ศ.2565. บริษัท อมรินทร์ คอร์เปอเรชั่นส์ จำกัด (มหาชน).
กองส่งเสริมการมีงานทำ. (2564). แรงงานผู้สูงอายุ. https://www.doe.go.th/prd/xgnew?page=home
คคนางค์ ช่อชู. (2562). กระบวนการเรียนรูชุมชนเพื่อพัฒนาคุณภาพชีวิตผู้สูงอายุด้านอาชีพของชุมชนบานหนองขวาง ตําบลพรสําราญ อําเภอคูเมือง จังหวัดบุรีรัมย์. วารสารวิจัยราชภัฏกรุงเก่า, 6(3), 69-76.
เจษณี จัันทวงศ์. (2561). การพัฒนาอาชีพผู้สูงอายุของประเทศไทย. มหาวิทยาลััยรามคำแหง.
พิมพงา เพ็งนาเรนทร์. (2564). การมีส่วนร่วมของชุมชนในการพัฒนาอาชีพเพื่อเพิ่มรายได้ของผู้สูงอายุ. วารสารมหาวิทยาลัยราชภัฏธนบุรี, 15(1), 42-58.
พลอยพรรณ เชี่ยวชาญ. (2559). บทบาทของผู้สูงอายุในการพัฒนาชุมชน. [การศึกษาอิสระปริญญามหาบัณฑิต ไม่ได้ตีพิมพ์]. มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลรัตนโกสินทร์.
วราภรณ์ อินทรักษ์. (2563). กระบวนการเรียนรู้ของผู้สูงอายุในการสร้างอาชีพบนฐานเศรษฐกิจพอเพียง. วารสารวิชาการสังคมและมนุษย์ศาสตร์, 8(1), 97–112.
สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ. (2560). ยุทธศาสตร์ชาติระยะ 20 ปี พ.ศ. 2560–2579. สำนักงานคณะกรรมการพัฒนาการเศรษฐกิจและสังคมแห่งชาติ.
สุพัตรา แสงวัฒนะ. (2562). แนวทางการส่งเสริมการมีงานทำของผู้สูงอายุในเขตเมือง: กรณีศึกษาเขตจตุจักร กรุงเทพมหานคร. วารสารสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์, 45(2), 65–84.
องค์การบริหารส่วนตำบลท่างาม. (2566). สภาพทั่วไป. https://www.tarngam.go.th/history-rev2
อัญชลี ชัยศรี และสุนทร ปัญญะพงษ์ (2568). การพัฒนาศักยภาพด้านอาชีพของผู้สูงอายุของกลุ่มแรงงานนอกระบบ จังหวัดชัยภูมิ. คณะศิลปศาสตร์และวิทยาศาสตร์ มหาวิทยาลัยราชภัฏชัยภูมิ.
Cohen, J. M., & Uphoff, N. T. (1981). Rural development participation: Concept and measures for project design, implementation and evaluation. Rural Development Committee, Center for International Studies.
ดาวน์โหลด
เผยแพร่แล้ว
รูปแบบการอ้างอิง
ฉบับ
ประเภทบทความ
สัญญาอนุญาต
ลิขสิทธิ์ (c) 2025 วารสารศิลปศาสตร์ มทร.ธัญบุรี

อนุญาตภายใต้เงื่อนไข Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License.


