The Relations of the McKinsey’s 7s Management to the Performance of Drinking Water Business in Maha Sarakham
Keywords:
Drinking Water Business, Business Performance, McKinsey’s 7s ManagementAbstract
The objectives of this research were to 1) to explore the McKinsey 7s management for drinking water business in Maha Sarakham, 2) to assess the outcomes of the McKinsey 7s management, and 3) to analyze the relations of the McKinsey 7s management with drinking water business in Maha Sarakham. The target population was one hundred drinking water traders in Maha Sarakham Province. The statistics used were mean, standard deviation and Pearson’s Correlation Coefficient. The research findings were as follows:
1. The findings showed that the average level of the McKinsey’s 7s management for drinking water business was high ( μ = 3.65) . Six high rated areas of the McKinsey’s 7s management for the drinking water business were system ( μ = 3.75), strategies ( μ = 3.69), shared values ( μ = 3.67), skill ( μ = 3.64), personnel ( μ = 3.62), structure ( μ = 3.60), and design ( μ = 3.59) respectively.
2. The findings indicated that e average level of the outcomes of the McKinsey’s 7s management for the drinking water business was high ( μ = 3.89). Four high rated areas of the McKinsey 7s management for the business were flexibility ( μ = 3.99) , competitive potentials ( μ = 3.90), service quality ( μ = 3.86), and utilization of resources ( μ = 3.81) respectively.
3 . The findings indicated that the McKinsey’s 7s management was significantly related to the drinking water business in Maha Sarakham. The relation of the McKinsey’s 7s management with the drinking water business was moderate ( ρ = 0.403).
References
ชุติพนธ์ ประโรรส. (2555). ความพึงพอใจของลูกค้าในอำเภอสนัทราย จังหวัดเชียงใหม่ ต่อส่วนประสม การตลาดของน้ำดื่มตราโรส. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
ทิพยา กิจวิจารณ์. (2549). วิธีการวิจัยทางการศึกษา. ขอนแก่น: มหาวิทยาลัยภาคตะวันออกเฉียงเหนือ.
ธิดารัตน์ ติรพันธุพาณิชย์. (2552). การดำเนินงานของผู้ผลิตน้ำดื่มบริสุทธิ์ในอำเภอเมือง จังหวัด เชียงใหม่. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเชียงใหม่.
นงคราญ วงศ์วาท. (2551). พฤติกรรมการเลือกซื้อและความพึงพอใจของลูกค้ำที่มีต่อน้ำดื่มบรรจุขวดตราราชภัฏในมหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา. วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจ มหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยราชภัฏพระนครศรีอยุธยา.
นรินทร์ แจ่มจำรัส. (2550). การพัฒนาองค์การ (พิมพ์ครั้งที่ 5). กรุงเทพฯ: ศูนย์พัฒนาทุนมนุษย์.
บุญชม ศรีสะอาด. (2547). การวิจัยเบื้องต้น (พิมพ์ครั้งที่ 7). กรุงเทพฯ: สุวีริยาสาส์น.
ประเวศน์ มหารัตน์สกุล. (2550). การจัดการทรัพยากรมนุษย์. กรุงเทพฯ: พิมพ์ตะวัน.
วิไลพร กิติสุข. (2555). การพัฒนาระบบการวัดผลการปฏิบัติงาน โดยอาศัยการวัดผลดุลยภาพ (BSC): กรณีศึกษาบริษัท สุขสันต์พลาสติก จำกัด (ผลิตบรรจุภัณฑ์พลาสติกสำหรับบรรจุน้ำดื่ม). วิทยานิพนธ์บริหารธุรกิจมหาบัณฑิต, มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีพระจอมเกล้าธนบุรี.
ศิริวรรณ เสรีรัตน์และคณะ. (2545). องค์การและการจัดการ. กรุงเทพฯ: ธรรมสาร.
สิริชัย ขำสมบัติ. (2552). การปรับปรุงคุณภาพการผลิตน้ำดื่มของสถานที่ผลิตน้ำดื่มขนาดเล็ก จังหวัดหนองคาย. มหาสารคาม: มหาวิทยาลัยมหาสารคาม.
Michalski, A. (2011). The McKinsey 7-S Framework: Invented in the 1980s and Still a Possibility for Success Today. Munich: GRIN.
Downloads
Published
How to Cite
Issue
Section
License
Copyright (c) 2016 อุมาพร คุณชื่น

This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ผู้เขียนบทความ และผู้นำส่งบทความ จะต้องเป็นผู้รับผิดชอบในเรื่องลิขสิทธิ์ตามที่กฎหมายบัญญัติไว้ทุกประการ ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องของ สิทธิ์แห่งความเป็นเจ้าของบทความ สิทธิ์แห่งการได้มาซึ่งบทความ สิทธิ์ของการได้มาซึ่งข้อมูลที่ปรากฏอยู่ในบทความ สิทธิ์ของการใช้เครื่องมือเพื่อการประมวลผล หรือสิทธิ์อื่นใดอันเกี่ยวข้องกับบทความ วารสาร “วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม เป็นผู้ซึ่งได้รับอนุญาตให้นำบทความออกเผยแพร่โดยสุจริตเท่านั้น สิทธิ์ทั้งปวงอันเกี่ยวข้องกับบทความยังเป็นของเจ้าของสิทธิ์อยู่ สิทธิ์นั้นไม่ได้ถูกถ่ายโอนมาเป็นของวารสารฯ แต่อย่างใด
ข้อความที่ปรากฏอยู่ในบทความนั้น ถือเป็นทัศนะอิสระของผู้เขียน โดยผู้เขียนแต่ละท่านให้การรับรองว่าบทความของตนมิได้ละเมิดลิขสิทธิ์อันเป็นของผู้อื่น วารสารฯ และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ เป็นแต่เพียงผู้ให้ความเห็นเรื่องคุณภาพของเนื้อหา และความเหมาะสมของรูปแบบการนำเสนอเท่านั้น วารสารบริหารธุรกิจ มหาวิทยาลัยสยาม และ ผู้ทรงคุณวุฒิกลั่นกรองบทความ ไม่มีส่วนรับผิดชอบต่อข้อความใดๆ อันเกิดจากทัศนะ และสิทธิ์ในการตีพิมพ์และเผยแพร่ของผู้เขียน