การส่งเสริมการตลาดดิจิทัลเพื่อการประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ชุมชน ตำบลหนองแหย่ง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่
Article Sidebar
Main Article Content
บทคัดย่อ
ในการวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อพัฒนากลยุทธ์ส่งเสริมการตลาดดิจิทัล เพื่อการประชาสัมพันธ์ผลิตภัณฑ์ชุมชน กลุ่มเป้าหมาย คือ ผู้ประกอบการผลิตภัณฑ์ชุมชน ตำบลหนองแหย่ง อำเภอสันทราย จังหวัดเชียงใหม่ จำนวน 50 ราย เครื่องมือที่ใช้ในการวิจัย ประกอบด้วยแบบสอบถามแบบมีโครงสร้าง สัมภาษณ์แบบการสนทนากลุ่ม (Focus group) และการวิจัยเชิงปฏิบัติการแบบมีส่วนร่วม (Participatory (Action Research : PAR) วิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้การ วิเคราะห์เชิงเนื้อหา (Content Analysis) ผลการวิจัยพบว่า 1) จุดแข็งของผลิตภัณฑ์ชุมชนตำบลหนองแหย่ง คือ เป็นผลิตภัณฑ์ที่มีประโยชน์ต่อสุขภาพ มีกระบวนการผลิตแบบปลอดสารพิษ 2) การส่งเสริมการตลาดดิจิทัลผลิตภัณฑ์ชุมชนตำบลหนองแหย่ง มีการโฆษณา ประชาสัมพันธ์ การส่งเสริมการขาย การขายโดยบุคคล และการส่งเสริมการตลาดทางตรง ในระดับน้อย สภาพปัญหาที่พบได้แก่กลุ่มสมาชิกมีความรู้และมีเงินทุนสนับสนุนในการส่งเสริมการตลาดน้อย มีทักษะด้านเทคโนโลยีการสื่อสารผ่านระบบดิจิทัลน้อย 3) แนวทางการปรับปรุง ควรพัฒนาสินค้า บรรจุภัณฑ์ ให้น่าสนใจและตรงตามความต้องการของลูกค้า ช่วยขยายตลาดให้เข้าถึงกลุ่มลูกค้าได้ตามเป้าหมาย อำนวยความสะดวกในการเลือกและสั่งซื้อสินค้า โดยเพิ่มช่องทางประชาสัมพันธ์สินค้าบนสื่อสังคมออนไลน์ต่าง ๆ เช่น เพจเฟสบุ๊ค ที่มียอดผู้ใช้งานสูงสุดในปัจจุบัน ผลักดันให้ผลิตภัณฑ์ชุมชนเป็นที่นิยม และตรงตามความต้องการของตลาดมากยิ่งขึ้น
Article Details
This work is licensed under a Creative Commons Attribution-NonCommercial-NoDerivatives 4.0 International License.
ลิขสิทธิ์
ข้อคิดเห็นที่ปรากฏและแสดงในเนื้อหาบทความต่างๆ
ในวารสารวิทยาการจัดการและการสื่อสาร ถือเป็นความเห็น
และความรับผิดชอบโดยตรงของผู้เขียนบทความนั้นๆ มิใช่
เป็นความเห็นและความรับผิดชอบใด ๆ ของคณะวิทยาการจัดการ
มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
บทความ เนื้อหา และข้อมูล ฯลฯ ในวารสารวิทยาการจัดการและการสื่อสาร
ถือเป็นลิขสิทธิ์เฉพาะของคณะวิทยาการจัดการ มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่
หากบุคคลหรือหน่วยงานใดต้องการนำทั้งหมด หรือส่วนหนึ่งส่วนใดไปเผยแพร่ต่อหรือเพื่อกระทำการใด ๆ จะต้องได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษรจาก
คณะวิทยาการจัดการและการสื่อสาร มหาวิทยาลัยราชภัฏเชียงใหม่ก่อนเท่านั้น
References
เทศบาลตำบลหนองแหย่ง จังหวัดเชียงใหม่. (2565a). สภาพทั่วไปและข้อมูลพื้นฐานแผนพัฒนาท้องถิ่น พ.ศ. 2561-2565. https://shorturl.asia/BKcjq
เทศบาลตำบลหนองแหย่ง จังหวัดเชียงใหม่. (2565b). ข้อมูลประชากร. https://shorturl.asia/9mGie
ธนันธร มหาพรประจักษ์. (2563, 29 ตุลาคม). ปรับธุรกิจให้อยู่รอดในยุค New Normal. https://www.bot.or.th/Thai/ResearchAndPublications/articles/Pages/
มหาวิทยาลัยเทคโนโลยีราชมงคลธัญบุรี ร่วมกับสำนักส่งเสริมวิสาหกิจขนาดกลางและขนาดย่อม (สสว.). (2565). การส่งเสริมการตลาด. https://www.smego.rmutt.ac.th /2017/10/15
ยุพิน พิทยาวัฒนชัย. (2557). การตลาดหลายช่องทาง: แนวทางที่จะทำให้ธุรกิจประสบความสำเร็จในยุคดิจิทัล. วารสารการจัดการธุรกิจ มหาวิทยาลัยบูรพา, 1(1), 33-48.
สุรีรักษ์ วงษ์ทิพย์. (2561). เครือข่ายสังคมออนไลน์: กลยุทธ์การสื่อสารการตลาดออนไลน์เพื่อดึงดูดผู้บริโภคในยุคดิจิทัล. วารสารบริหารธุรกิจเทคโนโลยีมหานคร, 15(1), 21-36.
อาทิตยา ประสานพานิช. (2561). แนวทางการพัฒนาส่วนประสมทางการตลาดออนไลน์ของโรงแรมในเขตพัฒนาเศรษฐกิจพิเศษ ภาคตะวันออกเฉียงเหนือ. วารสารวิชาการบริหารธุรกิจ. สมาคมสถาบันอุดมศึกษาเอกชนแห่งประเทศไทย ในพระราชูปถัมภ์ สมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี, 7(2), 10-25.
Corbin, J., & Strauss, A. (2007). Basics of qualitative research: Techniques and procedures for developing grounded theory. (3rd ed.). Thousand Oaks, Sage.
Kaur, R. (2017). Employee Retention Models and Factors Affecting Employees Retention in IT Companies. International Journal of Business Administration and Management, 7(1), 161-174.https://shorturl.asia/Vxs0T
Tiamnara, N. & Inwang, K. (2018). Success of Clothing Retailers throung Online Channel Using Digital Marketing. International Journal of the Computer. The Internet and Management, 26(2), 31-40.
Patton, M. Q. (2001). Qualitative research and evaluation and methods .(3rd ed.). Beverly Hills, Sage.
Rietzen, J. (2007). What is digital marketing?. http://www.mobilestorm.com/resouces/digital-marketing-blog/what-isdigitalmarketing